Traductor al catalá, galego, castellano, english traslator, traducteur française.
- Ta "Tierra de todos" eskalatzen badeu? - proposatu zidan Asierrek.
- Saiau gaitezke - erantzun nion - bestela, ikusten badeu kordada gehio darela ta etxoin behar deula bazkaltzea jungo gea ta listo...
"La vía más fácil de Agüero" bidea eskalatu ondoren, berrogei minutu beranduago "Tierra de Todos" bidearen oinean geunden, aurretik zihoan sokada frantses baten mugimenduei begira:
- Hoik poliki dijoz... - esan zidan Asierrek frantsesei begira, bidea eskalatzeko beharko genuen denbora kalkulatzen ariko balitz bezala.
- Gutxiñez lehenengo bi largok libre dauzkeu - erantzun nion materiala prestatzen nuen bitartean.
- Bai, baña ritmo hortan jarraitzen badue harrapau ingo ditteu...
- Zuk uste?
- Baietz esango nuke...
- Nei gehio preokupatzen ditena da atzetio datozen hoik bide honta sartu ta atzetio presionatzea... - erantzun nion hormara hurbiltzen ari zen sokada seinalatuz.
- Itxoingo due... - erantzun zidan sorbaldak altxatuz - nei haizek gehio preokupatzen dit.
- Arrazoizu... - erantzun nion eskuak magnesio poltsan sartuz.
Bideak V+ zailtasuna duela erreferentzia bakartzat hartuta lehen metroak eskalatzen hasi nintzen, V+ zein luzetan eta nola egongo zen jakin gabe: "ea gutxiñez haizetek ez gaittun harrapatzen..."
BIDEAREN DATU BATZUK
- Luzera: 135 metro.
- Luze kopurua: 5.
- Nork irekia: Luis Royo, Enrique Recio eta Julio Benedek, 2018an.
- Zailtasuna: V+. Luzez-luze: 1ºL: IV+ (25 m), 2ºL: V+ (30 m), 3ºL: V (20 m), 4ºL: V (30 m) eta 5ºL: V+ (30 m).
- Orientazioa: Ekialdea. Bide ederra udan arratsaldean edo neguan goizean eskalatzeko.
- Ura: Murillo de Gallego herrian hartu daiteke.
- Hurbilketa: Kotxea uzten den lekutik 20-25 minutu inguru. Hurbilketaren informazio zehatzerako hemen klik egin dezakezue.
- Jaitsiera: Ibilbidearen amaieratik gailurrera igo eta iparreko noranzkoan doan bidea jarraituko dugu ferrata moduan ekipatutako tximini/kanalera arte. Bertan sirga, katea eta soka finko bat topatuko ditugu tximinia jaisteko. Orain, tximiniara iritsi aurretik 30 metroetako rappel lerro bat muntatu da. Tximinia jaitsita edo rappelak eginda, hormaren ondotik doan bidexka jarraitu eta igoerako bidearekin bat egingo dugu. Bidearen amaieratik aparkalekura 40 minutu inguruko bidea dugu.
- Eramandako materiala: 50 metroetako soka bakarra, luzera ezberdineko 14 express zinta, eta zinta-uztaiak bilguneak muntatzeko. Walkie-talkie pare bat ere eramatea gomendagarria izan daiteke bilguneen artean oihuka ez aritzeko.
- Eskalada-bidea eskalatzeko pasatako denbora: Ordu bete eta berrogeita bost minutu.
BIDEAREN KROKISA
Bidearen nondik norakoak. Argazkian ondoan irekitako beste bi bideak ikusi daitezke.
Krokis zehatza.
DESKRIBAPENA
- Lehenengo luzea, 25 metro, IV+. Horma etzanean urak utzitako arrasto bat zeharkatu ondoren, eskuinetik ezkerrera doan zeharkaldi bat eginez hasi nintzen. Bi sokaden artean eskalatzeak kezkatzen ninduen arren, eta zeharkaldiak zailtasun handirik ez duen arren (IV), mugimendu pare bat nahikoak izan ziren sokadak burutik kendu eta arreta osoa hormara itsatsita dauden harrietara eramateko. Dozena erdi bat express-zinta jarriak nituenean eroso egon daiteken erlaitz txiki batera iritsi nintzen.
Zeharkaldiaren amaieran, erlaitz txikian atseden txiki bat hartzen.
- Asuntoa hemendio gora hasteala esango nuke - esan nion Asierri gainetik nuen horma bertikalari begira.
Eskuak magnesio hautsetan hautseztatu eta gehiegizko magnesioa kentzeko behatzei putz egin ondoren eskalatzen jarraitu nuen.
Horma bertikala izan arren helduleku oso onak dituela iruditu zitzaidan, eskalada atsegin batez gozatzeko aukera emanez (IV+). Arreta osoa eskaladara eramaten denean denbora eta metroak nahi gabe pasatzen dira. Konturatu nintzenerako ezker aldera zeharkaldi bat egin beharra nuela ikusi nuen, lehen bilguneraino eramango ninduena.
Zeharkaldia egin ondoren (III), horma-hobi handi batean muntatuta dagoen bilgunera iritsi nintzen, ipuru nabarmen baten ezkerrean dagoena.
Lehen bilgunean.
- Bide hau ez da bestea bezelakoa - esan nion Asierri bilgunea muntatzen nuen bitartean -, hemen dauneko eskalau behar da...
Asierrek katu oinak janzten zituen bitartean, atzetik zetorren sokada une batez "Tierra de Naide" bidera zuzentzen zela iruditu zitzaidan. Baina unea galkorra izan zen, erreka batera erortzen den elur maluta bat bezala, eta Asierrek lehen metroak eskalatzen hasi zenerako bidearen oinean motxilak utzi zituzten.
Asier luzea hasteko prest.
- Ze iruittu zaizu?
- Luze politte - erantzun zidan -. Zuk esan dezun modun hemen aurreko biden baño gehio eskalau behar da.
Lehen bilgunean...
Asier lehen bilgunera iristen.
- Bigarren luzea, 30 metro, V+. Lehen parabolta identifikatu eta bertara zuzen iristeko aukera baztertu ondoren, Asier bilgunetik ezkerrera metro pasatxoko zeharkaldi horizontala egin eta zuzen jarraitu zuen bertara iristeko. Bigarren paraboltera iristea gehiago kosta egin zitzaion (V+).
Bigarren paraboltaren parean.
Kontzentrazioa galdu gabe, Asierren mundua lau metro eskasera mugatu zen. Heldulekuak sendoak zirela aztertu eta hurrengo mugimendua nola egingo zuen ongi pentsatu ondoren gorputza zuhurtzia osoz mugitzen zuen, akatsik onartzen ez duen jolas batera jolasten ariko balitz bezala. Modu honetan, bigarrren paraboltetik hirugarrenera iristeko eskuin noranzkoan zeharkaldi bat egin behar izan zuen.
- Hemen estutu behar izan det... - esan zidan eroso jarri zenean.
- Bai, konturau naiz - erantzun nion - , baña hala ere ondo ikusi zaitut, jejeje...
Hirugarren paraboltetik gora Asierrek horma bertikala zuzen jarraitu zuen eskalatzen, kontzentrazio osoz, baina lehen baino arinago (V).
Horma bertikala eskalatzen.
Asierri begira nengoela, nahiz eta laugarren luzea eskalatzen ari ziren, aurretik zihoan hiruko sokada geroz eta gertuago zegoela iruditu zitzaidan: "azkenen arrazoia izangou ta harrapauko ditteu?" pentsatu nuen Asierrek eskalatzen hasi ginenean esan zidana gogoratuz.
"Azkenen harrapauko ditteu?" Aurretik zihoan hiruko sokada laugarren bilgunera iristen.
Hormak bertikaltasuna galtzen hasten denean uraren pasaerak sortutako arrasto gris eta zabal batera iritsi eta eskuin-ezker zeharkatu zuen, dirudiena baino hobea den harkaitzetik (IV+).
Urak utzitako arrasto zabala zeharkatzen.
Zeharkaldiaren ondoren zuzen jarraitu zuen eskalatzen, pixkanaka tentetuz doan hormari metroak irabazten. 5-6 metro bertikalen ondoren (V), zertxobait eskuin joerarekin, pittin bat etzaten den plakari azken metroak lapurtu zizkion bilgunera iritsiz.
Ur arrastoaren zeharkaldiaren ondoren horma berriro bertikal bihurtzen den lekuan.
Asier bilgunera iritsi zenean, atzeko sokadako lehena eskalatzen hasi zen: "esperoet honea iristeako sikiera ni eskalatzen hasita egotea" pentsatu nuen urduri. Eskalatzen dudanean gaizki eramaten dut atzetik norbait izateak, kontzentrazioa apurtu eta sortarazten didan presio extra ez dudalako ongi kudeatzen. Asierrek talkie-tik eskalatzen hasteko esan zidanean bilgunetik oraindik urrun zegoela ikusteak zertxobait lasaitu ninduen: "bigarrena honea iristeako ni goien eongo naizela pentsatzet". Nire lasaitasunerako, atzeko eskalatzailea bilgunera iritsi zenerako V+ zailtasuneko lehen metroak eskalatuak nituen.
- Atzekok ze? - Galdetu zidan Asierrek bilgunera iritsi nintzenean.
- Bigarrena oain aittukoa lehen luzea eskalatzen - erantzun nion soberan zituen express-zintak jasoz.
- Eztet uste harrapauko gaituztenik...
Nahiz eta atzeko sokadaren presentzia sentitu, luzea eskalatzeko behar izan nuen denbora osoan kontzentrazioa erabatekoa mantentzea lortzeak izugarri poztu ninduen: "gaurkon atzetio norbait izatek ez dit eragingo!!"
- Hirugarren luzea, 20 metro, V. Aurretik sokada bat izatearen abantailetako bat da hurrengo bilgunearen kokalekua aurretik ezagutzen duzula. Frantsesak nondik atera ziren ikusita, bilgunea gure ezkerrean zegoela identifikatu genuen, ipuru batzuen artean.
Bilgunearen ezkerretik atera eta ezker aldera zeharkaldi luze bat eginez hasi nintzen, ezkerrean ikusten nuen landareriara hurbilduz (IV). Zeharkaldia ez zitzaidan zaila iruditu, horma inklinatuan heldulekuak erraz topatu nituelako. Hormaren ertzera iristear nengoela, paraboltek goraka zuzen eskalatzen hasi behar nuela adierazi zidaten.
Zeharkaldian.
Lehen metro inklinatu batzuen ondoren, irtengune bertikal batera iritsi nintzen. Batera eta bestera begiratu eta gorputza altxatzerakoan oinak non jarriko nituen identifikatu ondoren, irtengunea zuzen eskalatzea erabaki nuen. V zailtasuna izateko ez zitzaidan pasagune gogorra iruditu, beharbada ongi kokatu nintzelako, beharbada pasagunea egin behar den moduan egin ez nuelako.
Irtengune bertikala eskalatu ondoren horma berriro ere inklinatzen da. Ezker joerarekin metro batzuk eskalatzen jarraitu ondoren (V) horma-hobi handi batean kokatutako bilgunera iritsi nintzen. Aitortu beharra daukat luzea motz geratu zitzaidala, baina laugarren luzea nondik nora doan ikusi ondoren bilgunea beste leku batean muntatzea zaila izan daitekeela iruditu zitzaidan.
Hirugarren bilgunean.
Bigarren bilgunea hirugarrenetik ikusita.
Asierrek luzea eskalatzen zuen bitartean eta bilgunearen kokalekua erosoa bada ere, bidetik kanpo geratzen zela iruditu zitzaidan, izan ere hirugarren eta laugarren luzeak luze bakarrean eskalatu nahi badira ez nuke gomendatuko hirugarren bilgunetik pasatzea, luzeak bihurgune arraro bat egingo zuelako. Hau dela eta Asier bilgunea iristear zegoela hirugarren luzearen azkeneko paraboltetik laugarren luzeko lehenengora zuzenean pasatzeko esan nion, erosoagoa delako.
- Laugarren luzea, 30 metro, V. Asierrek laugarren luzearen lehen paraboltera hirugarreneko azken paraboltetik zuzen eskalatu zuen arren, bilgunetik ateratzen bagara (nik geroago egingo nuen moduan) eskuin aldera metro pare bateko zeharkaldia egin behar da.
Lehen parabolta atzean utzi ondoren. Soka zuzenean azptik datorrela ikusten da
Lehen paraboltetik express-zinta pasatu ondoren eskuin noranzkoan zeharkaldian jarraitu zuen hirugarren parabolta arte (V). Hemendik gora horma bertikal-bertikala da, nerbioak lasai eta arnasa sakon hartzea eskatzen duen horietakoa. Bertikaltasunak zirrara sortzen badu ere heldulekuak arazo handirik gabe topatzen diren horma horietako bat da, are eta gehiago atzetik eskalatzen joaten zarenean, jejeje.
Horma bertikala eskalatzen hasten den lekuan.
Zati honetan guztian ez dago aipatu daiteken pasagune esanguratsu bat, zailtasun maila bosgarren graduan egonkor mantentzen delako. Azken metroetan eskuin alderako joera hartzen du eta bilgunera iritsi aurretik eskuin aldera mugimendu arraro bat egin behar zela iruditu zitzaidan.
Horma bertikala hasten den lekuan, laugarren bilgunetik ikusita.
- Azpiko kordadako lehenengoa reuniotik atera naizenen iritsi da bigarren reunioa - esan nion Asierri bilgunera iritsi nintzenean.
- Hoik ez gaittue harrapatzen - erantzun zidan bigarrenez arnesetik zintzilik zuen soberako materiala pasatzen zidan bitartean.
- Ta goikoei ere etzaie aitzen - esan nion, laugarren luzean bota zituzten oihuak gogoratuz.
- Espabilau diela emateu - erantzun zidan -, eo igual luze hau errexagoa izangoa...
- Balitteke... - erantzun nion azkeneko luze hau nik aurretik eskalatuko nuela jakinda -, baña hemendio tentea ikustea...
- Bosgarren luzea, 30 metro, V+. Eguerdirako iragarrita zegoen haizetea pixkanaka hurbilduz zihoan, noizik eta behin haize bolada batek horma eskobatzen zuelako: "no me jodas, oain ezzzz!!" pentsatu nuen aurretik nuen luzearen lehen metroak aztertzen nituen bitartean, "sikiera reuniora iritsi arte aguantauuuu!!!".
Lehenengo bi paraboltak buruaren gainean nituela ikusita bilgunetik zuzen eskalatzen hasi nintzen.
2-3 metro gorago bihotza topera zihoan, eta ni arnasestuka, Asierren "aprieta, aprietaaa!!!" "animoen" artean. Asierrek geroago esango zidan paraboltetara zuzen eskalatu beharrean zetxobait eskuinetik errazago eskalatu zuela, baina niretzat beranduegi zen. Bilgunearen gainean dagoen sabai txiki batera arteko metro bertikalak bidearen metrorik gogorrenak iruditu zitzaizkidan (V+). Sabai txikia eskuinetik saihestu eta honen gainean dagoen erlaitz txiki batera igo arte ez nuen arnasa lasai hartu.
- Hemen ondo nauuu!!! - Oihukatu nion Asierri argazki bat egin nahi bazuen une egokiena hori zela adieraziz.
"Hemen ondo nauuu!!!"
Sabai txikitik gora horma bertikal mantentzen den arren laugarren luzearen hormaren antzekoa da, bertikala bai, baina helduleku onekin. Hormak bertikaltasuna galtzen hasten den lekura iritsi nintzenean luzeak eskuin aldeko noranzkoa hartzen duela ikusi nuen.
Horma etzaten hasten den lekuan. Asierren ezkerrean atzetik eskalatzen hasi zen sokadako lehena bigarren bilgunean ikusi daiteke, baita beste sokada bat "Tierra de Naide" bidean ere.
- Hemendio gora errexago da!!! - Oihukatu nion, talkie-a lepotik zintzilik nuela ahaztuz.
Hormak bertikaltasuna galdu arren inklinatua izaten jarraitzen du, baina hala ere eskalada errazagoa zela iruditu zitzaigun. Metroak arinago irabaziz bilgunera pixkanaka hurbilduz joan nintzen.
Zeharkaldiaren hasieran...
- Reuniónnnnn!!! - bota nuen talkie-tik pozez zoratzen.
Ez dago estutzen aritu ondoren luze bat eskalatzeak adinako euforia sentsazioa sortarazten didan jarduerarik. Intentsitate handiko sentsazioa izaten da, eta honegatik beharbada, ez du luzean irauten. Soka jasotzen nuen bitartean endorfinen gorakadak eragindako plazer sentsazioa gorputzean zehar nola zabaltzen zen nabaritzen nuen, leun eta goxo, ohean zabaldutako izara baten moduan. Izan ere Asier bilgunera iritsi zenean ezin izan nion isilik geratzeari eutsi, jejeje.
Azken bilgunera iristen...
- Atzeko kordada bigarren bilgunen dau oaindio...
- Bai, denbora guztin aurretio dijona tipo iguala da - erantzun zidan -. Atzekoa flojogo dabilela esango nuke...
- Pentsatzet - erantzun nion - ze gu ibiltzen gean modun lau luzetan hiruko bentaja ateatzea ez da normala.
Asierrek soka jasotzen zuen bitartean express-zintak motxilan gorde nituen. Ihes egin nahi genion haizea pixkanaka indarra hartuz zihoan, atsedenaldiak haize boladekin tartekatuz. Hala ere oso zoriontsu geunden, zailtasun guztiak amaitu zirelako eta egun berean bi bide eskalatzeko zortea izan genuelako.
Gaurko bigarrenaaaa!!!!!
Bidearen amaieran ez ginen denbora luzez egon. Argazki pare bat azkar-azkar egin ondoren, haize freskotik ihesi, beherako bidea hartu genuen, katearekin babestua dagoen kanala jaisterakoan besoak berriro ere nekatuz.
Hormatik urruntzen ari ginen bitartean atentzio deitu zigun gure atzetik eskalatzen hasi zen sokada "oraindik" laugarren luzea eskalatzen ari zela ikusteak.
- Atzetio zijona etzait iruittu asko eskalatzen zunik - esan zidan Asierrek sokadari begirada kendu gabe.
- Ziur horrela dela - erantzun nion - bestela dauneko bidea bukauta izan beharko zuten...
Hormari azken begirada. Argazkian hiruko sokada bat "Tierra de Naide" bidean ikusi daiteke, baita gure atzetik eskalatzen hasi zen sokada laugarren luzean ere.
Eskalada egunak batzuetan honelakoak dira. Goizean goiz eguna ilun ikusi daiteke, itxaropenik gabe, kotxe-bidaia alperrikakoa izan dela pentsaraztea eramanez. Ordu batzuk beranduago aldiz kotxean zaude berriro ere, belarritik belarrira zabaltzen zaizun irribarre batekin, egindako bidaia eskertuz.
Eskalatu genituen bi bideak, bakoitza bere neurrian, asko gustatu zitzaizkigun. "La vía más fácil de Agüero" bide ederra izan daiteke "Tierra de Naide" edo "Tierra de Todos" bideak eskalatu aurretik "berotzeko", eta bide hauetan sokadaren bat badago zer esanik ez. "Tierra de Todos" bidean bertikaltasunaz "gozatzeko" aukera izango dugu, horma bertikalak atsegin baditugu behintzat, jejeje. Agüeroko txoko honetan Sendero Limitekoek ireki dituzten hiru bide hauek oso gomendagarriak dira, inongo zalantzarik gabe.
Agüero, beti eder bezain ikusgarri!!
KRONIKA IDAZTEKO KONTSULTATUTAKO BIBLIOGRAFIA ETA WEB ORRIAK
- Agustín Ch., Carasol M. Riglos Vertical, 306-307. Madrid. Ediciones Desnivel, 2018.
- Sendero Límite bloga. 2021/07/30. Trilogía de vías en la cara este de Agüero. Tierra de Naide, Tierra de Toz y La vía más fácil de Agüero. Eskuragarri: http://senderolimite.blogspot.com/2021/07/trilogia-de-vias-en-la-cara-este-de.html
- Eskalatzen bloga. Mallos de Agüero - Tierra de Toz (5c, 130 m, derrigorrez 5b). Eskuragarri: http://eskalatzeneus.blogspot.com/2021/08/mallos-de-aguero-tierra-de-toz-5c-130-m.html
