AZKEN 10 SARRERAK

2024/02/09

EGINO, "GOIKUA" SEKTOREA: "BLOKE" BIDEA, 60 m, V.


"Bloke" bidearen oinean dagoen plakatxoa.

Traductor al catalá, galego, castellano, english traslator, traducteur française.

- Bai?
- Bloke hil egin da – bota zidan gordin anaiak, negar-zotinka.
- No jodas!!! – erantzun nion -. Zu zemuz?
- Jodido – erantzun zidan.

Dei lazgarri hau ezkontza baten koktelaren erdian iritsi zitzaidan eta Itziri begiratu nionean berehala asmatu zuen zein zen nire begirada tristearen arrazoia.

- Bloke? – Galdetu zidan.
- Bai.

Blokeren osasun egoerak azkeneko egunetan behera egin zuen eta dei hau edozein unetan irits zitekeela bagenekien. Baina amaiera triste eta gogor hauek, esperagarriak diren arren, sekula ez datoz une egoki batean, zer esanik ez gaixotasunak eramaten duen pertsona oso gaztea denean. Eta honetaz anaiak eta biok zerbait bagenekien, urte batzuk lehenago egoera beretsua bizi izan genuelako amarekin. Honegatik, Blokeren heriotzak zauri zaharrak ireki zizkigun bioi.

Oso dibertigarria zen arropa zabaltzeko soka bere arropaz beteta zegoenean ikustea; bazirudien bele talde bat atseden hartzen ari zela, goitik behera beltzez janzten baitzen. Janzkera honek eta ia beso bat osorik okupatzen zion heriotzaren tatuaje batek itxura iluna ematen zion, baina nahikoa zitzaion irribarre egitea ezagutzen ez zutenek bihotz oneko pertsona bat zela konturatzeko. Informatika ikasketak ez zituen arren izugarria zen ordenagailu eta bideokontsolen inguruan zuen ezagutza eta trebezia. Hori bai, bideojokoetan jokatzerakoan bere goxotasun eta irribarrea kaxa batean sartu eta, super-jokalariaren paperean sartuz, izpiritu lehiakor eta haserrekor batean eraldatzen zen. Eta honegatik ez dira makalak izan nire anaiarekin izan zituen lehia eta eztabaidak, jejejeje. Azkenean, bizitzak jokatzeko eman zizkion ehunka jokuren ondoren Blokeren bideokontsola betirako itzali zen, bere “beti konektatua” leloa iraganeko amets bat bezala geratuz. Baina maite dutenek ez dute ahaztu eta ahal duten guztietan bere errautsak gordetzen dituen Aralarko pagoaren gerizpera hurbiltzen dira bera oroitu eta omentzeko.

Aizkorriko kanaletan badago “Bloke” izeneko irteera bat, harkaitz-bloke erraldoi batekin izan genuen ezusteko bat eta Bloke izenaren arteko hitz-joko baten ondorioz asmatutakoa. Baina Ikerrek Blokeri eskalada-bide bat eskaini nahi zion harkaitzan, beretzat bakarrik, berari lotzen zion adiskidetasun sakonaren oroimenez. Eta eskalada-bide hau Eginoko “Goikua” sektorean gauzatzeko zortea izan dugu.

Langus” ireki genuenean honen ezkerrean beste lerro interesgarri bat ireki zitekeela iruditu zitzaigun. Eta lerro hau frogatu genuenean gure susmoa baieztatu zen:

- Hau Bloke izan leike, ez? – proposatu nion Asierri.
- Gañea Langusekin oso ondo eramaten zen – erantzun zidan -. Hola bata besteren ondon egongo die.

Anaiari honen berri eman nionean gurekin batera bide hau ireki eta prestatu nahi zuela esan zidan berehala. Eta hiruon artean lau egun “bakarrik” behar izan ditugu bidea txukun eta prest uzteko.

“Bloke” bidea ondoan dituen beste bideen estilo berekoa da; harkaitz-plakak eta ur-tantadun plakak tartekatzen dira, bigarrengo hauek nagusi direlarik. Auto-babeserako materialaren erabilera eskatuko digun eskalada-bidea da, ahal izan dugun parabolt kopururik txikiena utzi dugulako (bost bide osoan, horietatik hiru bigarren luzeko ur-tantadun plaka bertikalean). Paraboltekin batera harkaitz-zubi batzuk muntatuta utzi ditugu bidearen errepikapenak errazteko. Bi bilguneak uztaidun paraboltekin osatuta daude, bietatik rappelatu ahal izateko.

Lehen eskalada “ofiziala” otsailaren 4an burutu genuen eta orduan sare sozialetan zera idatzi nuen: “Ba al da joandako lagunen omenez eskalada-bide berriak irekitzea baino gauza hobeagorik? Gu ere noizbait joango gara, baina bide hauek errepikatzen diren bakoitzean gure lagunek bizirik iraungo dute”. Eskalada-bide hauek guztiak zuengatik doaz, Xabi Ayestaran eta Miren Epelde, Langus, Bloke eta Luca; ai! gure bihotzeko Luca.

Eginoko "Goikua" sektorean irekita dauden bideak.

BIDEAREN DATU BATZUK

- Luzera: 60 metro metro.
- Luze kopurua: 2.
- Nork irekia: Asier Izagirre, Iker Mujika eta Xabi "Smithy" Mujikak, 2024ko otsailaren 3an.
- Zailtasuna: V. Luzez-luze: 1ºL: IV+ (30 m) eta 2ºL: V (30 m).
- Orientazioa: Ekialdea.
- Ura: Lezeko aisialdi guneko iturrian.
- Hurbilketa: Lezetik Olano mendira doan ohiko bidea jarraituko dugu. Berakaitz pitzadura (kateak jarrita daude eskubanda moduan) eta artez osatutako basoa atzean utzi ondoren, harritza maldatsu bat igo eta zelaigune batera iritsiko gara. Olanora doan bideak eskuinera jotzen duen lekuan ezkerrera joko dugu (mugarri txiki bat dago bertan), mugarriak dituen bidexka batetik hormara zuzenduz. Kotxea uzten den lekutik bidearen oinera 25-30 minutu pasako ditugu.
- Jaitsiera: Bidea rappelatuz. 60 metroko bi sokekin bidea rappel bakarrean rappelatu daiteke.
- Eramandako materiala: 60 metroko bi soka, Totem sorta, 10 express-zinta eta luzera ezberdineko zinta-uztaiak harkaitz-zubi eta blokeetatik pasatu eta bilguneak muntatzeko.
- Eskalada-bidea eskalatzeko pasatako denbora: Berrogeita hamar minutu, lasai ibilita eta bidea bi luzetan eskalatuz.

BIDEAREN KROKISA

Ibilbidearen krokis orokorra. Argazkian horman dauden aseguruen kokapena adierazita dago.

Krokis zehatza.

DESKRIBAPENA

Motxilak ilusioz eta gogoz beteak zeudela iritsi ginen Lezeko aisialdi gunera. “Bloke” lehen aldiz eskalatzeaz gain, gure asmoa “Goikua” sektorea osatzen duten bide guztietan hauen izena duen plakatxo bat jartzea zen.

Igoeran, Josema, Ainhoa eta Naurrekin topo egin genuen, “Egino Bizirik” plataforma bizi eta nekaezinaren kideetako batzuk, goizetik handik zebiltzatenak. Bi eguneko lan astunaren ondoren, “Goikua”-ko izen ezezaguneko bidea garbitu eta berrekipatzetik zetozen, nekatuta, baina lan eder bat egin izanak uzten duen irribarrea ezpainetan zutela. Beraiei erreleboa hartuz, hitz, irribarre eta elkarri bostekoa emanez agurtu ginen. Zein garrantzitsua den eta zenbat betetzen duen gauzak elkarlanean egiteak. Elkarlana dugun ondare eta balio handienetako bat da eta elkarlanaren ondorioz “berreskuratu” da, besteak beste, “Goikua” sektorea.

Presarik gabe baina gelditu gabe, azkenaldian hainbeste aldiz igo dugun aldapa berriro ere igo eta azkenaldian hainbeste aldiz ferekatu dugun hormaren oinera iritsi ginen.

Hurbilketan.

Bideen izenak duten plakatxoak jartzeko kokalekuen bila nenbilen bitartean Asier lehenengo luzea eskalatzen hasi zen.

Oharra: aurretik ireki ditugun eskalada-bideeekin egin izan dudan moduan, burutu ditugun eskalada guztien bizipenak kontaketa bakarrean jasotzeko ahalmenik ez dudanez, luzeen deskribapen hotz eta zehatz bat egingo dut. Oraingoan aldiz, lehen eskaladaren bizipenaren bat atxikituko diot kontaketari.

- Lehenengo luzea, 30 metro, IV+. Asier eskalatzen hasi zen unean ni atzetik joango nintzela esan nien, Ikerri luzearen pasagune ezberdinetan argazkiak egiteko.

Luzea auto-babeserako aukerarik ez duen harkaitz-plaka etzan eta trinko batekin hasten da (III+).

Iker harkaitz-plaka etzana eskalatzen hasteko prest.

Plaka hau paraboltik gabe uztea pentsatu genuen arren azkenean bat jartzea erabaki genuen, goian dagoen horma-hobi batera iritsi aurretik zertxobait tentetzen delako (IV-) eta horma-hobian muntatuta utzi dugun harkaitz-zubira iritsi aurretik eroriz gero bidearen oinera arte erortzeko arriskua zegoelako.

Lehenengo luzean dagoen parabolt bakarra atzean utzi ondoren.

Horma-hobian.

Horma-hobiaren gainetik kolore zurixka duen ur-tantadun plaka inklinatu bat eskalatzen jarraituko dugu, harkaitz-zubi batekin babestuta utzi duguna (IV-). Plaka honetan dagoen harkaitz-zubiaren gainetik, plakaren erdian mantentzen bagara zertxobait estutu beharko dugu (IV+) altu geratzen den helduleku on batera iritsi arte. Dena den, pasagune hau plakaren eskuin aldera botaz saihestu daiteke (IV).

Iker plaka erditik eskalatzen (IV+). Pasagune hau eskuinetik saihestu daiteke.

Plaka hau eskalatuta, harkaitz-zubi berri bat duen erlaitz txiki batera igoko gara, harkaitz-plaka tente baten azpian dagoena.

Erlaitz txikitik gora eskalatzen.

Hasiera batean gure asmoa izan zen luzea harkaitz-plaka tente honen erditik jarraitzea, bertan parabolt bat jarriz, baina pasagune hau oso gogorra geratzen zela konturatu ginen. Orduan plakaren eskuin eta ezker aldeak garbitu genituen bietako edozeinetik eskalatzeko aukera emateko. Eskalada politena ezkerretik da, harkaitz-zubi bat muntatuta utzi dugun lekutik, plakaren ertza eskuekin heldu eta babariar teknika erabiliz (IV+).

Harkaitz-plaka tentea eskalatzen.

Eskuinetik eskalatuz gero zailtasuna IV inguruan dago eta bertan harkaitz-zubi pare bat topatuko ditugu (muntatu gabe daude). Azkeneko aukera harkaitz-plakaren ezkerretik eskalatzea da, plakak osatzen duen kanaltxotik, baina bertatik eskalatuz gero zailtasuna erabat jaisten da (III).

Asier plaka tentea eskalatzen.

Plaka tentearen oinean. Argazki honetan plaka igotzeko aukera ezberdinak ikusi daitezke.

Plaka tente hau eskalatuta, bilgunera arte luzatzen den ur-tantadun plaka inklinatu bat eskalatuko dugu. Hemen ere, zenbat eta erdirago mantendu ahalik eta zailagoa da (IV+); eskuinean mantenduz gero aldiz, pasagunea errazagoa da (IV).

- Ze iruitu zaizu? – Galdetu nion anaiari.
- Oso ona – erantzun zidan -, gozatzeko modukoa.

Iker gozatuz zihoala nabaria zen. Bidea igotzen zuen lehen aldia zen, lehendik goitik zintzilikatu baitzen “Langus” eskalatu ondoren. Asierri lehen luze hau lehen aldiz igo genuenean baino errazagoa geratu dela iruditu zitzaion. Horma ongi garbitzen denean heldulekuak eta harkaitz-zubiak agertu egiten dira lehen ez zeuden lekuetan, harkaitz askeak eta lurra dagoen lekuetan batez ere. Hau batzuetan ongi dator, pasagune zailetan batez ere, baina beste batzuetan garbitasunaren ondorioz zailtasuna asko jaitsi daiteke. Guk nahiago izaten dugu segurtasuna lehenestea zailtasunaren “kaltean” bada ere eta horrela egin izan dugu orain arte ireki ditugun bide guztietan. Hala ere, honek ez du esan nahi, hasieran behintzat, oraindik ere harri askeren bat topatu ezin denik, luzearen ibilbidetik irteten bada batez ere. Mendi-kutsuko eskalada-bideekin gertatzen den moduan, errepikatzen diren heinean erabat garbitzen joango dira.

- Bigarren luzea, 30 metro, V. Ikerrek lotuta zeraman sokaren muturra arnesera lotu, Asierri soberan zuen material guztia hartu eta eskalatzen jarraitu nuen.

Bilgunearen ezkerrean soka bikoitzaz muntatuta utzi dugun harkaitz-zubi bat dago. Hasiera batean harkaitz-zubi hau bilgune moduan uztea pentsatu genuen baina azkenean, ondoko bideak nola dauden ikusita, uztaidun bi parabolt jartzea egokiena zela erabaki genuen, harkaitz-zubia seguru bezala utziz.

Luzea, ezker aldera zeharkaldi motz bat egin ondoren, belarri itxura duen harlauza nabarmen batean amaitzen den ur-tantadun plaka tente bat eskalatuz hasten da. Plaka honek helduleku onak ditu eta gainera metro batzuk gorago harkaitz-zubi bat muntatuta utzi dugu pasagunea babesteko (IV+).

Harlauzara iristen. Argazkian muntatuta utzi dugun harkaitz-zubia ikusi daiteke.

Belarri itxurako harlauza eskuinetik eskalatuko dugu (IV+) eta ur-tantadun plaka argi eta bertikalaren oinean kokatuko gara, bidearen pasagunerik zailena duena.

Harlauzaren gainean.

Ur-tantadun plaka bertikala hiru paraboltekin babestuta utzi dugu eta bertan dagoen harkaitza trinkoa eta zoragarria da. Heldulekuak leunak diruditen arren oso ongi eusten dute, oinak batez ere (V).

Ur-tantadun plakaren hasieran.

Plaka honen ezkerrera ur-tantadun beste plaka bat dago, kolore ilunekoa, baina errazagoa zenez, luzea bertatik jarraitzea baztertu genuen. Hau gutxi ez bada, luzea ezkerretik sartu izan bagenu “izen ezezaguneko” bidetik oso gertu pasako litzateke, bi bideak nahasteko aukera handituz.

Ur-tantadun plakaren amaierara iristen.

Ur-tantadun plaka bertikalaren gainetik bilgunera egindako argazkia.

Plaka bertikal hau eskalatuta horma zetxobait inklinatzen da eta, harkaitz hauskorra duela dirudien arren, harkaitz onekoa da. Muntatuta utzi dugun harkaitz-zubi batetik pasa ondoren enborra zeharo bihurrituta duen zuhaixka txiki batera zuzenduko gara (IV).

Enbor bihurritua duen zuhaixka txikira (nire ezkerrean) iristen.

Zuhaixka gure ezkerrean utzi eta zuzen jarraituko dugu izter baten lodiera duen harkaitz-zubi handi batera zuzenduz (IV), baina ez dugu bertara igo behar.

Argazki honen ezkerrean harkaitz-zubi handia ikusi daiteke. Bideak gutxi gora behera sokek markatzen duten lekutik jarraitzen du.

Harkaitz-zubi handia ezkerrean utziz parean dugun harkaitz-plaka tentea eskalatuko dugu horma-hobi txiki batera iritsiz (IV+). Pasagune honetan muntatutako harkaitz-zubi berri bat utzi dugu, bidean dagoen azkenekoa.

Bigarren bilgunean. Argazkian Asier horma-hobiaren azpian dagoela ikusi daiteke.

Horma-hobitik irteteko parabolt batez babestu dugun pasagune bat dago (V-), oinetan fedea izatea eskatuko diguna. Pasagune hau atzean utzita, zuzene eskalatzen jarraituko dugu arrail horizontal bat pasatu eta honen gainean dagoen horma-hobi handira igotzeko (IV+). Horma-hobi honen eskuinean bigarren bilgunea topatuko dugu.

- Ze iruitu zaizu Bloke? – Galdetu nion anaiari bostekoa emanez.
- Oso ona – erantzun zidan -, baina gradue ematen dion plaka hori asko errepikatzen bada pikantea geratuko da.

Asier iritsi zenean elkarri besarkatu eta talde-argazkia egin genuen.

Talde-argazkia.

Ez genuen denbora luzean bilgunean egon, Asierrek “izen ezezaguneko” bideari saialditxo bat egin nahi ziolako.

Asier bidea rappelatzen.

Zaila da hitzetan jartzen zuk ireki eta prestatu duzun bide bat lehen aldiz eskalatzeak sentiarazten dizuna. Hormatik zintzilik pasatako orduen ondorioz mugimendu asko ikasi dituzun arren, lehen eskalada beti da berezia eta egindako lan osoak merezi izan duela ikusteko balio izaten du, landatutako haziak denbora eta pazientziarekin fruitua ematen duela ikusten denean bezala. Eta bidea pertsona berezi bati eskainia bada saihetsezina da hunkitzea. Honela sentitu zen Iker “Bloke” bidearen plakatxoa hormara itsatsi zuenean. Baite bideo bat grabarazi zidan ere Ibani (Blokeren anaia) bidaltzeko. Bere begietatik hunkidura eta harrotasunez nahastutako begirada bat islatzen zen, bihotzeko lagunarekin zuen zorra kendu izan balu bezala.

Iker zoriontsu plakatxoa jartzen.

Asierri bere aldetik “izen ezezaguneko” bidea luze bakarrean eskalatzeko denbora eman zion, “Goikua” sektoreko bideen bilduma amaituz. Nik nire aldetik biei lagundu nien, Ikerri plakatxoa jartzen eta Asierri aseguratzen. Tentatua egon arren eta Asierrek eskaini zidan arren, ordua ikusita, pena handiz Asierrekin "izen ezezaguneko” bidea eskalatzeko denborarik izango ez nuela erabaki nuen.

Eguneko azken eguzki izpiek “Goikua” sektorea zeharka argitzen zuten jaisten hasi ginenean, horma urre kolorez jantziz. Oso zoriontsu gindoazen, hunkituak, beteak, beste proiektu berri bati amaiera emateak sortarazten duen sentimenduaz kutxatuak. Eta proiektu berri honen berri eman genien Arantxa eta Maliri, Beasaingo “Arrastaka” elkarteko kideei, Berakaitzeko arrakalan beraiekin hizketan aritzeko zortea izan genuenean. Elkarlana berriro ere: egiten duguna besteekin partekatzea baino gauza hoberik ba al dago, haiek ere gozatzeko aukera izan dezaten? Tristura handiz ikusten ari naiz nola ari den berekoikeria mendira iristen eta nola ari den sartzen mendizaleen garunean, leku eta txoko “sekretuak” ez masifikatzeko aitzakian. Geroz eta argiago daukat eskuzabaltasuna dela mundu egoista eta lehiakor honetan egin daitekeen ekintzarik iraultzaileenetako bat.

KRONIKA IDAZTEKO KONTSULTATUTAKO BIBLIOGRAFIA ETA WEB ORRIAK

- Smithyren bloga. 2024/02/05. Egino, "Goikua" sektorea: "Langus" bidea, 60 m, IV+. Eskuragarri: http://www.smithyrenbloga.com/2024/02/egino-goikua-sektorea-langus-bidea-60-m.html