PANTICOSA INGURUKO HIRUMILAKOETAN, 2.go zatia: PONDIELLOS orratzatik ARGUALAS mendira 2011/09/10

Atzoko egunean Infiernos eta Arnales mendietan ibili ondoren, gaur Panticosa inguruko beste bost hirumilakoak igotzeko prestatu ginen gure bi egunei amaiera polit bat emateko asmoarekin. Aterpean ederki afaldu ondoren goiz joan ginen lo egitera goizeko 6:00tako jeiki ginelarik.

GURE BIDEA

Eginiko ibilbidea hirumilako hauek igotzeko mendizale askok egiten duten ibilbide bera da: Balneariotik Pondiellos lepora igo, hemendik Pondiellos orratzera, eta Pondiellos orratzetik Garmo Negro mendira pasa ondoren kresteatzen joan Argualas mendiraino, bidean Algas Norte eta Algas mendiak igoz. Jaisteko Argualas mendira igotzeko erabiltzen den ohiko bidea jarraituko genuen.

ERAMANDAKO MATERIALA

Zalantzan izan ginen kaskoa eraman hala ez Pondiellos orratzatik Garmo Negrora dagoen trepadatxoagatik, harri askez betetako trepadatxoa baita, baina azkenean ez genuen eraman. Nahiz eta guk ez eraman, trepadatxoa nolakoa den ikusi eta gero, uste dut gomendagarria dela kaskoa eramatea.

DESKRIBAPENA

7:10, Casa de Piedra aterpea, 1636 metro. Atzo bezela goizeko 6:30etan gosaldu eta kotxetik motxilak hartu ondoren, aterpetik irten ginen. Igoerarako atzo jaitsieran jarraitutako bide bera jarraituko genuen. Bide hau hartzeko, aterpetik hegomendebalderuntz joan behar da Ibon de Baños iboneruntz. Ibon honetara ailegatzear gaudela eskuinera (iparmendebalderuntz) basoan sartzen den bide argi bat topatuko dugu. Bide hau da jarraitu beharrekoa. Gure lehenengo helburua? Mallata baxa d'as Argualas zabalunea.

Gaurko gure lehen eta azken helburuak egunsentiaren aurretik.


Bideak ez dauka inongo galerarik eta metro gutxietan altuera majoa irabazten du.


7:35, Mallata baxa d'as Argualas, 1900 metro. Uste baino azkarrago eta ia konturatu gabe lautada zabal honetara ailegatu ginen.

Mallata Baxara ailegatzen.


Mallata Baxa atzean utzi ondoren.


Mallata baxa atzean utzi ondoren bideak lotsagabe gora hartzen du gure hauspoen kalterako.

Mallata Alta d'as Argualasera ailegatzen.


08:00, Mallata alta d'as Argualas, 2260 metro. Erritmoa bizi-bizia mantenduz bigarren Mallatara ailegatu ginen.

Mallata Alta zeharkatzen. Parean Pondiellos Orratza garbi ikusi daiteke.


Mallata Alta zeharkatzen ari garela, Saretas lepora doan bidegurutzea topatuko dugu, hemendik Arnales mendira igotzeko. Guk ez genuen bide hau hartu, noski.


Bidegurutze hontatik aurrera maldak puntu bat gora egingo du. "Ufff, nik nire erritmoa hartzea noa, bestela lepora leher eginda ailatuko naiz" komentatu nien eramaten ari ginen erritmoa eta izerditzen ari nintzela kontutan izanda. Honela Josu, Asier eta Leku zertxobait aurreratu ziren Iker, Jon eta hiruok lasaixeago hartu genuelarik.

Iker Mallata Altatik gorako malda gogorrean.


Mallata Alta atzean utzi ondoren, Pondiellos lepora eramango gaituen harrikaran gora malda gogorrenak atzean utzi eta erritmo lasaiago bat hartu ondoren.


Pondiellos leporaino aurretik duguna eta gutxi gora behera jarraitutako bidea.


09:25, Pondiellos lepoa, 2809 metro. Hasieran eramandako erritmoa moteldu ondoren nahiko frexko ailegatu ginen lepora. Hala ere, hemen atseden hartzeko denbora hartu genuen inongo presarik gabe.

Pondiellos lepora ailegatzen


Jon eta Josu ere lepora ailegatzen.


Midi d'Ossau handia eta Pondiellos ibonak Pondiellos lepotik.


Lepoan atseden hartzen ari ginela Garmo Negro mendirarte ibilbide bera jarraitu behar zuen mendizale batekin hizketan aritu ginen. Azkenean gurekin batera Garmo Negrora etorriko zela erabaki zuen.

Lasai asko atseden hartu ondoren 9:50tan Pondiellos orratzaruntz abiatu ginen.

Nondik joango gara, Leku?

Lehendabizi hemendik...


...eta gero hemendik.


Pondiellos lepotik gora izen bereko orratzera igotzeko lehenik eskuin-ezker doan tximinia antzeko batetik gora igo ginen. Tximinia honek ez dauka inongo zailtasunik, arrisku bakarra duen harri soltea delarik. Guk ahal izan genuen denbora osoan tximiniatik kanpo ibili ginen bertan baitago harkaitzik onena.

Tximinian sartzeko prest.


Metro gutxietan Pondiellos lepoa oso behean utzi genuen.


Ahal den guztia tximiniatik kanpo egiten...


...nahiz eta azkenean nahi eta nahi ez tximinian sartu.


Jon eta Iker tximinian gora...


...eta tximiniaren azken metroetan, harriaren kalitate kaxkarra antzeman daiteke.


Behin tximinia igotakoan bideak iparmendebalderuntz hartu genuen, Pondiellos Orratzaren gailurraraino kresteriotik gertu mantendu ginelarik. Kresterioak ez dauka inongo zailtasunik eta makilak ez genituen gorde ere egin.

Tximinia igo ondoren Pondiellos Orratzaren gailurreruntz hartu genuen bidea. Gurekin igo zen mendizalea ikusi daiteke, ez zigun izenik esan.


Leku kresteriora hurbiltzen Jon tximiniatik ateratzen den bitartean. Atzean, mendi guztien gainetik, Vignemale handia ikusi daiteke.


Tximiniaren irteeratik aurrera jarritutako bidea.


Asier kresterioan, atzeko panorama ikusgarria da benetan: Frondiellak, Balaitus, Infiernoak, Arnales...


Kresterioakin jolasean, atzean Hegoekialdeko Infiernoa, Arnales eta Arnales Sur.


Pondiellos orratzaraino eramango gaituen kresterioaren ikuspegi orokorra, zailtasun handirik ez duela ikusi daiteke.


Dagoeneko Garmo Negro mendiaren gailurrean mendizale talde bat dago.


Gailurrera eramango gaituen azken metroetan.


Jon ibilbidearekin gozatzen.


10:20, Aguja de Pondiellos, 3011 metro. Gozo-gozo eguneko lehen hirumilakora ailegatu ginen. Bertan gurekin igo zen mendizaleari gailur argazkia ateratzeko eskatu eta ur pixkar edan ondoren, Garmo Negroruntz abiatu ginen.

Aguja de Pondiellos, 3011 metro. Atzean Garmo Negro mendiaren gailurra ikusi daiteke.


Garmo Negrora ailegatzeko lehenik Pondiellos orratza eta Garmo Negroren arteko punturik bajuenera ailegatu beharko gara. Honetarako lehenik hegomendebalderuntz hartu behar dugu bidexka bat jarraituz, amaieran destrepe erraz batekin lepoaren beheraino ailegatuko garelarik.

Garmo Negro mendiaren gailurreraino eramango gaituen trepadatxoa gutxi gora behera nondik doan markatu dut.


Behin bi mendien arteko lepoaren barrenean trepadatxo baten ondoren (hau da igoerako punturik zailena) arkaitz marroia duen kanalera ailegatuko gara. Arkaitz marroi honetatik gora kontu handiz trepatu beharrean gaude harria oso askea baitago. Iker eta Lekuk arkaitz marroiko "kanalaren" ezkerretik jo zuten lehen metroetan. Gu aldiz, zuzen hartu genuen hasiera-hasieratik, Asier aurretik genuela. Gurekin igo zen mendizaleak esan zigun beste bide errazago bat badagoela, baina bera ere azkenean gurekin batera igo zen.

Iker eta Lekuk lehen metroetan harkaitz marroiaren ezkerretik jo zuten.


Iker trepadan murgilduta.


Gu bitartean bi mendien arteko punturik bajuenera ailegatzen.


Trepadatxoa azpitik ikusita. Igoera kontu handiz egin genuen harri askeak zirela eta.


Jon igoeraz disfrutatzen nahiz eta hasieran tentsio pixkat pasa zuen, baina berehala pasa zitzaion.


Igoera poliki poliki egin genuen harririk ez botatzeko.


Jon lehen trepadatxoa amaitzen. Atzean Pondiellos orratzaren gailurra ikusi daiteke.


Lehen trepadatxoa amaitutakoan berriro ere kresteriora hurbilduko gara dagoeneko zailtasun guztiak amaituta. Zergatik kresteriora? Bertan harri sendoena baitago.


Iker kresterioan Garmo Negro mendiaren gailurrera eramango gaituen azken trepadatxoaren aurretik.


Azken trepadatxo honetara hurbiltzen. Ez dauka zailtasun handirik, II mailakoa edo, baina harkaitzaren kalitatea eta heldulekuak paregabeak dira.


Azken trepadatxoa gainditu ondoren, gailurra zapaltzear.


10:50, Garmo Negro, 3051 metro. "Hau da jende pila!!!" komentatu genuen, "Txindoki igande batean dirudi!!!". Gailur argazkia atera eta irteteko prest geundela, bapatean mendizale bat hurbildu zitzaigun: "Ya me imaginaba que entre tanta gente iba a encontrar a alguien conocido". Buelta hartu eta mendiak-eko Davidwill foreroa topatu genuen. Lagun batzuekin guk hemendik aurrera egin behar genuen ibilbide bera egitera Iruñatik etorri zen. Berarekin solasalditxo bat izan ondoren agurtu eta gure bideari ekin genion.

Garmo Negro, 3051 metro.


Jon eta Josu Garmo Negroren gailurra atzean utziz. Atzeko mendizaleen artean dago Davidwill.


Hemendik aurrera kresterioa jarraitzea besterik ez da, nahiz eta, nahi izanez gero kresterioa alde batera utzi daiteke hasiera hasieratik Algas Norte mendiaren gailurrera ailegatzeko.

Aurretik duguna, eskuinetik ezkerrera Algas Norte, Algas eta Argualas.


Guk ere Algas Norte gailurrera ailegatzeko ez genuen kresterioa bere osotasunean jarraitu argazkiak markatu dudan bezela.


Atzera begirada, Garmo Negro atzean gelditu da jada.


Kresterioa utzi ondoren gailurrera eramango gaituzten azken metroetan. Gailurrean bi mendizale ikusi daitezke.


11:35, Algas Norte, 3032 metro. Gailur argazkia atera, eta ur pixkat edan ondoren, aurreruntz jarraitu genuen.

Algas Norte, 3032 metro.


Algas Norte eta Algas mendien arteko arista zatiak ez dauka zailtasun handirik eta bi mendien arteko bidea di-da batean egiten da.

Algas Norte mendia atzean utzi ondoren.


Kresterio zatia Lekuren ikuspuntutik ikusita.


Garmo Negro eta Infiernos mendiruntz begirada.


11:50, Algas, 3036 metro. "Ze eingo deu? Hamaiketakoa oain ein edo Argualas igo ondoren?" Galdetu nien. "Hobe Argualas igo eta gero, gañera egualdi aldaketa emanda dau atsaldeako eta onena ahalik eta azkarren ibiltzen bagea" esan zuen Ikerrek. Honela ba, gailur argazkia atera eta aurreruntz jarraitu genuen.

Algas, 3036 metro.


Algas eta Argualas mendien arteko arista zatiak ere zailtasun handirik ez dauka, eta zatirik zailena (II edo III pausuak dituena) aristaren ezkerretik doan bide normaletik ekidin daiteke. Guk aukera hau hartu genuen Argualas mendira ahalik eta azkarren ailegatzeko.

Algas menditik aurrera jarraitutako bidea.


Lehen metroetan dagoen destrepe interesgarri bat.


Arista utzi ondoren, dagoeneko Argualas mendira eramango gaituen bide normalean. Bukaeran Vignemale handia ikusi daiteke, ezkerrean Pondiellos orratza erdi izkutuan, Garmo Negro eta Infiernoak.


Iker trabesia berean.


Aristaren punturik zailena ekidin ondoren, trepadatxo erraz bat igo eta berriro ere kresteriora atera ginen.

Jon eta Asier trepadatxoa gainditzen.


Dagoeneko aristan, Argualas gailurraren aurretik egingo dugun azken trepatxoari ekiteko prest...


...eta trepadatxoan murgilduta, gehienez II mailako zailtasuna izango du.


Trepadatxoaren ondoren berriro kresteriora "salto" egiten.


Behin kresteriora bueltatzerakoan bertatik jarraitu ordez kresterioa utzi eta eskuineruntz (hegoalderuntz) hitoz markaturiko bidexka bat jarraitu beharko dugu.

Arista utzi ondoren.


Leku puntu berean. Eginiko eta jarraitu beharreko bidea markatu ditut.


Bigarren trabesia honen ondoren berriro ere kresteriora ailegatuko gara azken metro erraz batzuen bidez Argualas mendiaren gailurrera ailegatuko garelarik.

Gailurra irabazteko azken metroetan.


12:10, Argualas, 3046 metro. "Azkena!!!!!!!". "Hoi da batalloa, beatzi hirumilako igota" esan genion Joni. "Kontuz, ze hirumailakoek engantxau eiten dute".

Argualas, 3046 metro.


Atzera begirada, gaur eginiko ibilbidea ikusi daiteke, baita Garmo Negrora doan bide normala ere.


Partacua mendikatea eta Peña Telera, ea negu honetan hemen estreinatzen garen.


Gailurrean argazki batzuk atera ondoren, beherunzko bidea hartu genuen fundamentuzko hamaiketakoa egiteko leku baten bila. Dagoeneko haizea aldatu eta frexkatzen hasi zen "Ummm aldaketa zetorrek, azkenen ebie eingo dik" Lekuk.

Beherunzko bidean. Iker, Josu eta Lekuren eskuinean nabaritzen diren traza zurietatik gutxi gora behera jaitsi ginen.


Gailurrera igotzeko pasa genuen bigarren pasabidea pasa eta aristara itzuli ondoren kresterioa utzi eta harrikara batetik behera jaitsi ginen.

Jon eta biok eta gutxi gora behera jarraitutako bidea.


Harrikaran behera egin ondoren topatu genuen lehen babesean motxilak utzi eta merezitako atsedena hartu genuen. Ordu erdiz jan, edan eta solasaldian izan ginen, baina hoztu aurretik beherunzko bidea hartu genuen.

Atsedenaren ondoren beherunzko bidean. Lehenik azpian ikusten den ibonaren parera ailegatu beharko gara.


Ibonaren parean, hemendik aurrera Garmo Negro mendira doan bide normalarekin bat egingo dugu Panticosako Balneariorarte.


Garmo Negrora doan bide normalarekin bat egin ondoren, Balnearioa oso behean gelditzen da.


Jaitsiera harrien artean doa etengabe.


John, Paul, Ringo eta George.


Garmo Negrotik behera bide ezberdinak topatu genituen, denak ongi markatu eta zapalduak. Guk iparekialderuntz doan bat hartu genuen tximinia bateraino.

Ipar ekialdeko norantza hartu ondoren...


...eta tximiniara hurbiltzen.


Ipar ekialderunzko norantza duen bide hau hartu eta hamar minutu ingurura tximinia zabal batekin topo egin genuen.


Nahiz eta tximinia oso tentea iruditu, osorik makilekin jaisten da, momentu puntualetan eskuak jartzen direlarik.

Tximinian behera...


...eta tximiniaren amaieran.


Tximiniaren ondoren bidea berriro ere gozotu egiten da nahiz eta harrien artean jarraitu.


Atzera begirada, jarraitutako bidea gutxi gora behera nondik doan markatu dut.


Hemendik aurrera berriro igoerako bidearekin elkartu ginen, pixkanaka Panticosako Balneariora ailegatu ginelarik.

14:45, Casa de Piedra aterpea, 1636 metro. zazpi ordu t'erdiko ibilalditxoaren ondoren berriro ere abiapuntura ailegatu ginen.

Iker, Jon eta hiruok zoriontsu eginiko lanen ondoren.


Arropa aldatu, aterpeko guardekin kontuak egin eta etxeruntz abiatu ginen, etorkizunean egin ditzazkegun planen inguruan solasaldian.