Beti izotza, leku txarra... zer gehiago behar nuen Izozpetari bisita egiteko?
Bizitzan gertatzen diren eta gertatuko diren gertakari asko esplikaezinak dira. Beriainpuntaren gailur eta iksumiraz urteetan gozatu gabe izan arren, hamabost egunetan hirutan zapaltzeko zortea izan dut, hirurak Bazkalaitz arraila eskalatuz. Zergatik? Esplikaezina, jejeje.
Unanu herritik Bazkalaitzera iristeko ohiko bideak hiru dira: Ubeiko Ur-jauzietakoa, Elkezbidekoa eta Izozpetakoa. Bitatik igota nintzen, Ubeiko Ur-jauzi eta Elkezbidetik, alegia. Pyrenaicako artikulua irakurri ondoren, Izozpetako bidetik igo eta trilogia ixteko garra piztu zitzaidan. Bidearen nondik norakoak azaldu eta gero ez nuen asko behar izan Iker konbentzitzeko.
IBILBIDEA
Ibilbidea Unanuko elizaren ondoan hasi eta herria zeharkatzen duen GR-282 ibilbidea (artzaintza naturbidea) Uharte-Arakil norabidean hartu genuen, Beriainpuntaren muturra hegotik iparrera inguratuz. Hirugarren kilometro pasatxoan, mendi-lepo batera iristearekin batera, basoak egiten duen argiune batean GR-282 ibilbidea utzi eta hego-ekialdeko norabidean basoan sartzen den bidea hartu genuen, 10-15 metroen ondoren, eskuinera doan bidexka nabaria jarraituz.
Hemendik aurrera maldan gora hasi eta altuera azkar irabazi genuen Izozpetako pagadian sartzeko. Bidexkak galtzeko arrisku handirik ez dauka eta tarteka mugarriak azaltzen dira, altuera irabazi heinean mugarrien kopurua ere handituz.
Beriainpuntaren ipar hormara hurbildu heinean maldak gora jotzen du, batez ere bidean topatu genuen lehen harrikara bat zuzen igotzerakoan. Bigarren harrikara bat diagonalean zeharkatu eta Beriainpuntaren ipar hormaren oinera iritsi ginen. Hemendik aurrera bidea malgutu (zatiren batean maldan behera ere egin genuen) eta, hormaren ondotik, Beriainputaren muturra berriro ere inguratu genuen, oraingoan iparretik mendebaldera, Elketz belaztira lehenik eta Bazkalaitz arrailaren oinera ondoren iristeko.
Arrailaren eskuinean (Arbizutik begiratuta) dagoen lezeari bisita egin eta arraila eskalatu ondoren Beriain eta Beriainpuntara Unanutik doan ohiko bidetik itzuli ginen Iturtxiki iturritik pasa eta ibilbide zirkularrari amaiera emanez.
Ibilbidearen krokisa mendebaldetik ikusita. Unanutik GR-282 ibilbidea uzten den leporaino eta goiko zatian jarraitu beharreko bideak azaltzen dira.
Ibilbidearen krokisa iparretik ikusita, goiko krokisaren osagarria. GR-282 ibilbidea uzten den lepotik gorako bidea azaltzen da, baita bidean zeharkatzen diren bi harrikarak eta Izozpeta ere.
IBILBIDEAREN DATU BATZUK
- Luzera: 8,6 kilometro.
- Punturik baxuena: Unanu, 640 metro.
- Punturik altuena: Beriainpunta, 1.420 metro.
- Metatutako desnibel positiboa: 765 metro.
- Igotako mendiak: 1.
- Ura: Unanu herrian (igoerarako) eta Iturtxiki iturrian (jaitsieran) ura hartu daiteke. Bi hauetatik aparte ibilbidean ez genuen urik topatu.
- Zailtasuna: Bideak galtzeko zailtasunik ez dauka bidegurutze eta galtzeko arriskua dagoen lekuetan mugarriak jarrita daudelako. Ibilbide osoko zailtasun teknikorik handiena Bazkalaitzeko arrakalan topatuko dugu. Bertako II+ eta III zailtasun mailako eskalada denbora eta mendizaleen joan-etorriek ederki leundutako harkaitzean egin beharko dugu. Kontuz arraila bustia badago, harkaitza oso labainkorra baita. Izozpetako igoera laiotza da, honegatik pentsatzen dut eguraldi txarrarekin, neguan edota bustia dagoenean lokaztu eta igoera ez dela makala izango.
- Eramandako materiala: Kaskoa eramatea ezinbestekoa da. Eskaladatxo errazetan trebetasuna izanez gero kaskoarekin nahikoa izango da baina, goian esan bezala, kontu handia izan arraila bustia badago, harkaitza oso labainkorra baita. Eskalatzen trebetasunik ez duen bakarren batekin joanez gero, 30 metroetako soka bat, hiru express zinta eta zinta pare bat eramatea gomendagarria izan daiteke.
- Ibilbidea egiteko pasatako denbora: bi ordu eta hogei minutu atsedenak barne. Kontutan hartu ibilbidea oinez bizi egin genuela, Beriainpuntatik Iturtxikira korrika txikian jaitsiz.
Bidea Wikiloc web orritik deskargatu nahi baduzue.
Powered by Wikiloc
DESKRIBAPENA
10:05. Unanu, 640 metro, 0 km. Mendian goiz ibiltzea gogoko dut. Neguan elurra gogorra dagoelako, udan aldiz, bero orduetatik ihes egiteko. Lehen orduko zeregin batzuen ondoren Iker bederatziak eta erdietan jaso eta Unanurako bidea hartu genuen. Ikerrek eskuin orpoan erdi sendatua zuen anpulua eta nik ezker bikian nuen lesio txikia probatu nahi genituen, babarengatik edo bikiarengatik azkenaldian eskalatzeaz aparte ibilbiderik egin gabe geunden eta.
Kotxea elizaren ondoan utzi, motxilak hartu eta denbora asko galdu gabe martxan jarri ginen.
Ibilbidearen hasieran Unanuko elizaren (ezkerrean) ondotik pasatzen.
Unanu zeharkatu eta herriko sarreran dagoen GR-282 ibilbidearen (artzaintza naturbidea) indikazio postetik iparraldera doan porlanezko pista hartu genuen. Norabidea? Uharte-Arakil eta Eperregainetara.
Unanuko sarreran dagoen indikazio postea eta jarraitutako bidea. Argazkian Beriainpuntaren hego aurpegia, Elkezbidea alderik alde nola zeharkatzen duena.
Porlanezko pista etxe eta eraikin batzuen artean pasa eta lurrezko pista bihurtzen da. GR-282 ibilbideak lurrezko pista jarraitzen du.
Porlanezko pista lurrezko pista bihurtzen den lekuan eta hemendik aurrera jarraitutako bidea.
Unanuko azken eraikinak atzean utzi ondoren dagoen bigarren indikazio postearen ondoan.
Hemendik aurrera lurrezko pista jarraitu besterik ez genuen egin. Pista gozoa eta desnibel handirik igotzen ez denez oinez bizi-bizi hasi nintzen, bikia frogatu asmoz.
Ibilbidean Sakanaren inguruan dagoen indikazio panela.
"Azkarregi ez al goaz?" galdetu zidan Ikerrek. "Bueno, bolean miñik ez deten bitarten ea abiadura hau mantentzeik deun" erantzun nion. "Baba ondo dijo?" galdetu nion. "Oaingoz bai" erantzun zidan.
Kotxetik atera eta 10 minutu pasatxoan, ataka metaliko bat zeharkatu ondoren, maldatxo bat igo eta eraikin txiki eta poste bat dagoen mendi-lepo batera iritsi ginen.
Ataka metalikora iristen, atakan GR marka bat ikusi daiteke.
Ataka zeharkatu ondorengo lepoan, honen eskuinean, zuhaitz artean, eraikin txikia eta postea ikusi daitezke.
Lepotik aurrera bideak behera egin eta lehen aldiz Beriainpuntaren medebaldeko aurpegia ikusi genuen.
Lepoan behera, parez pare Beriainputaren mendebaldeko aurpegi ikusgarria, Bazkalaitzeko arraila erdian duela.
"Erabat desorientauta nau" esan zidan Ikerrek. "Ze ba?" galdetu nion. "Ez dakit, baña ustenun oaindio muturre ezkerretio ikusiko genula" esan zidan. "Zuk pentsa muturrei buelta osoa eman behar diogula eskubitio ikusi arte" erantzun nion.
Zuhaitz artean.
Goian azaldu bezala, mendian berandu ibiltzeari ez diot sekula alde positiborik ikusi, udan batez ere. Metroak irabazi ahala beroa eta izerdia nagusituz joan zen: "kriston gogoa dauket bason sartzeko" esan nion anaiari "han sikiera itzalpen ibiliko gea". "Ya te digo" erantzun zidan.
Tarteka zuhaitzen itzalpean, tarteka argiuneak zeharkatuz, GR-282 ibilbidea utziko genuen mendi-lepora iritsi aurreko zabalunera iritsi ginen.
Mendi-lepora iritsi aurreko zabalunean, parean lepoaren kokalekua.
Zabalunean eguzkiak erruz astindu gintuen: "joer hau da beroa!!" esan zidan Ikerrek ura edatearekin batera.
Eguzkipean mendi-lepora iristen.Erreferentzi bezala, lepoan pinuak daude (argazkian ikusten dira), bide osoan ikusi genituen pinu bakarrak.
Izerditan blai, zabalunearen amaieran dagoen malda igo eta, basoan sartzearekin batera, mendi-lepora iritsi ginen.
Mendi-lepora iritsi aurreko malda igotzen. Zuriz gero jarraituko genuen ibilbidea.
10:40. GR-282 ibilbidea utzitako mendi-lepoa, 790 metro, 3,2 kilometro. Nahiz eta basoan izan, mendi-lepoan argiune bat dago. Bertan, indikazio poste bat ere badago eta GR-282 ibilbideak iparraldera jarraitzen du. Puntu honetan GR-282 ibilbidea utzi eta hego-ekialdeko norabidearekin basoan sartzen den bidea jarraitzen hasi ginen.
Mendi-lepoan, ezkerrera (iparraldera) hartuz gero Uharte-Arakilera goaz, eskuinera (hego-ekialdera) hartuz gero aldiz, Beriainpuntara.Argazkian indikazio postea ere ikusi daiteke.
Basoan sartzen den bidearen lehen metroetan.
Bidea 10-15 metro eskas jarraitu ondoren, lehen bidegurutzean eskuineko bidexka hartu genuen basoan sartuz.
Bidexkaren lehen metroetan.Ikusten denez, bidexka oso nabaria da.
Bidexka estua izan harren nabaria da eta, poliki-poliki, basoa zeharkatuz altuera irabazten joan ginen argiune batera iritsiz.
Argiunean, parean Beriainpuntaren ipar aurpegia eta gero jarraituko genuen bidea. Argazkian, zeharkatzen diren bi harrikarren kokalekuak ere ikusi daitezke.
Argiunetik aurrera maldak pixkanaka tentetzen joan zen hauspoa ederki berotuz: "Buffff!! Ez badeu abiaduraik jaisten arrailera leher inda iritsiko gea" esan nion anaiari. Pultsometroa begiratu eta bihotz taupadak nahi baino gorago zeudela ikusita abiadura dexente jaitsi genuen. Izerditan blai, pagadiaren freskura eta itzala gutxienez eskertzekoa zen esfortzua nolabait leunduz.
Pagadian gora.
Bidexka mugarriz josia dago eta galtzeko arriskurik ez dauka. Bidexkan topatu genituen bidegurutzeetan ere mugarriek bide onetik eraman gintuzten.
Bidegurutzeetako batean, mugarriak (borobil zurien barnean) ikusi daitezke.
Pagadiaren goxotasunera eta maldara ohitzen ari ginela harrikara batera iritsi ginen.
Harriakarara (argitasuna dagoen lekuan) iritsi aurreko mugarriaren parean.
Harrikara, ziurrenik ipar hormatik amildutako harri eta elur-jausien ondorioen orbaina, igotzeko ezerosoa da. Maldak lotsagabe gora jotzen du eta, nahiz eta bidexkak zetak egin, bertako harri txiki eta askeek ez dute igoera errazten behin baino gehiagotan bi pausu gora eta bat behera eginez.
Harrikararen lehen metroetan.
Elurretan igotzen arituko bagina bezala, beste mendizaleen joan-etorriek utzitako oinen arrastotik poliki igoz joan ginen, presarik gabe, arnasketa eta bihotz taupadak ahalik eta lasaien eramanez.
Harrikaran gora.
"Maldan gora babak miñe emateit" esan zidan Ikerrek. "Ni oaingoz ondo nijo miñik gabe" erantzun nion abiadura jaitsiz.
Harrikararen amaieraran eskuinera hartu genuen pagadian sartu eta nabaria ez den bidexka diagonalean, altuera handirik irabazi gabe, jarraituz.
Harrikara atzean utzita, berriro ere pagadiaren babesean.
Oso nabariak ez diren 20-25 metroen ondoren mugarri batek zalantzak uxatu eta bide onean geundela baieztatu zigun.
Mugarri "salbatzailea".
Mugarria atzean utzi ondoren bidexka nabaritzen joan eta bigarren harrikara batera iritsi ginen. Harrikara hau ez da zuzenean igotzen, bere oinetik ezker-eskuin diagonalean zeharkatzen da bide erosoa jarraituz.
Bigarren harrikara zeharkatzen.
Bigarren harrikara zeharkatu ondoren zuhaitz baten enborrean egindako mugarrira iritsi ginen.
Zuhaitzaren enborrean egindako mugarria.
Mugarri honetatik aurrera bideak horizontalean jarraitu eta tarteka ere behera egin genuen Beriainpuntaren ipar hormaren oinera iritsi ginen arte.
Hormaren oinera iristen.
Hemendik aurrera, ipar horma ezkerrean genuela, medebaldera doan zeharkaldi horizontalarekin jarraitu genuen Elketz belaztira eta Bazkalaitz arrailaren oinera iritsi ginen arte.
Zeharkaldi horizontalean, Beriainpuntaren ipar horma gure ezkerrean eta Aratz eta Aizkorri urrun.
Azken igoera Bazkalaitz arrailaren oinera iritsi aurretik.
"Hemen garela aprobetxatuz, nahizu kobea ikusi?" galdetu nion anaiari. "Bale" erantzun zidan "gañea ni sekula izan gabe nau". Kontu handiz Bazkalaitz zeharkatu eta lezean sartu ginen.
Lezera sartzen.
Lezetik mundura egindako argazkia.
11:25. Bazkalaitz arrailaren hasiera, 1.185 metro, 4,9 kilometro. Lezera egindako bisita zintzurra freskatu eta minutu gutxi batzuetako atsedena egiteko aprobetxatu genuen. Kaskoa eta izerditutako motxila gainean jarri eta Bazkalaitzeko arraila igotzen hasi ginen. Arrailaren inguruko zehaztasun teknikoak kronika honetan azalduta ditudanez, ez naiz honen inguruan arituko.
Bazkalaitz arrailaren oinean. Lezera joateko jarraitu beharreko bidea ikusi daiteke, baita hemendik aurrera jarraitu beharrekoa.
Arrailaren lehen metroetan.
Metroak erraz eta arin irabazten joan eta konturatzerako lehen irtengunearen oinera iritsi ginen.
Lehen irtengunera (argazkian goian ikusi daiteke) iristen.
Lehen irtengunera iritsi eta, harkaitza erabat lehorra zegoela ikusita, egoera honetan irtengune hau eskalatzeko jarraitu beharreko eskaladatxoa egin genuen.
Lehen irtengunearen oinean. Gorriz paraboltak eta uztaidun iltzea babesgarri gisa erabiliz gero jarraitu beharreko bidea. Zuriz, harkaitza lehorra dagoenean nire ustez irtengunea eskalatzeko dagoen biderik errazena.
Lehen irtengunea eskalatu eta, bide batez, duela hamabost egun bakarren batek bertan utzitako brida kendu eta eraman genuen: "deskuidau ezkeo bakarren batek hemendio heldu ta kriston ostie hartukou" esan zuen Ikerrek. Hemendik gorako beste irtenguneak arin-arin eskalatu genituen arrailaren irteerara iritsiz.
Bigarren irtengunean.
Hirugarrenean, arrailaren irteera ikusi daiteke.
11:45. Bazkalaitz arrailaren irteera, 1.350 metro, 5,1 kilometro. Arrailatik atera, kaskoak motxiletan jaso eta gailurrerako bidea hartu genuen, denbora gutxian zailtasun handirik gabe gailurrera iritsiz.
Atzera begirada, arrailaren irteera eta Sakanako hainbat herri ikusi daitezke.
Gailurrera iristen.
11:50. Beriainpunta, 1.420 metro, 5,2 kilometro. Gailurrean argazki batzuk egin, bertan zegoen haize goxoaz segundo batzuetan gozatu eta atselden handirik egin gabe beherako bidea hartu genuen.
Beriainpuntaren gailurrean.
Gailurretik Uharte-Arakil aldera egindako argazkia. Bertan Aiztondoko eskalada eskola eta Maddalen Haitza, Artxueta eta Aralarko San Miguel ere ikusi daitezke.
"Ta trote txikin jaixten bagea?" galdetu zidan Ikerrek. "Bueno, ea ezkerreko boleak zemuz erantzuteon" erantzun nion korrika txikian hastearekin batera.
Egurrik eman gabe ttirri-ttarra korrika txikian jaisten hasi ginen oinez zihoazen mendizale talde batzuk aurreratuz. Ezker bikiak oraingoz ongi erantzunez zihoan, molestiarik izan gabe eta Ikerren anpuluak ere korrika egiten uzten zion.
Iturtxikira iristear geundela bikian min arin bat sentitzen hasi nintzen: "hemendio aurrea bazpare oinez nijo" esan nion Ikerri bikiagatik kezkatuta.
Korrika egiteari utzi eta, oinez baina bizi ibiliz, Iturtxikira iritsi ginen.
12:15, Iturtxiki iturria, 825 metro, 7,2 kilometro. Bertako ur freskoaz gozatzeko denbora apur hartu eta beherako bidearekin jarraitu genuen.
Iturtxiki iturrian freskatzen.
Iturtxikitik behera, oinez bizi ibiliz bikiaren mina gehiagora ez zihoala ikusita, abiadura mantendu eta jaitsiera azkarrarekin jarraitu genuen uste baino lehenago Unanuko kaleetara iritsiz.
Unanuko sarreran.
12:25. Unanu, 640 metro, 8,6 kilometro."Zemuz hanka?" galdetu zidan Ikerrek. "Sentsazio arraro bat dauket baña molestie ez da gehiagoa jun" erantzun nion, "zure baba zemuz?". "Bueno, maldan behera ondo baña maldan gora hortxe jun naiz" erantzun zidan Ikerrek.
Unanuko elizara itzultzen.
Kotxera iritsi zapatilak kendu, zapatila lehor batzuk ematen duten plazerraz gozatu eta, motxilak maletategian sartu ondoren, etxerako bidea hartu genuen Beriainpuntaren igoerei amaiera borobila eman genion sentsazioarekin.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina