Helburua Aizkorrin azkar eta arin egin genezaken kanal berri bat egitea zen. Egiteke ditugun kanal eta irteeren karpeta mahai gainean jarri eta zer egin pentsatzen hasi ginen.
Aizkorriko gurutzeko Iralarrainardea eta Sakonaundi kanalen artean badago hirugarren kanal bat. Kanal hau pagoek ongi izkutatzen dute eta ohikoa izaten da ikusi eta konturatu gabe paretik pasatzea. Pagadia izkutatzen duen altxor txiki hau goraino zuzen jarraitzen badugu, ertza batera iritsiko gara. Zailtasunik ez duen hertza hau amaierarte jarraituta Iralarrainardearen azken zatira eramango gaitu zuzen-zuen. Osagai hauekin guztiekin erraz aukeratu genuen larunbatean igoko genuen kanal nagusia. Baina Aizkorriko gailurrera nondik iritsiko ginen? Hortxe zegoen koxka.
"Couloir" irteera, lehen aldiz aspaldian "Likken" aldizkarian, "Aizkorri Peak" izenpean Aizkorriko kanalen inguruan argitaratu zen erreportai batean ikusi genuen, baina irteera bera oraindik ikusi gabe geunden, begiratzen den lekutik begiratzen dela izkutuan gelditzen da eta. Lekurekin batera Aketegiko hego puntara doan "Norbegiar bidea" eskalatu genuenean, puntaren gailurretik Aitxuri eta Aizkorriko gurutzearen arteko "couloir" irteeraren azken metroak ikusi eta bere edertasunak txunditu gintuen. "Hurrengon hoi inbeharra zeok" esan zidan Lekuk orduan.
Iralarrainardea eta Sakonaundiren arteko kanala ez da kanalik zuzenena "couloir" irteerara iristeko, honetarako hobe da Sakonaundi igotzea, baina hala ere izkutuko kanal hau eta "Couloir" irteera egun berean lotzea adostu genuen.
IBILBIDEA
Ibilbidearen lehen zatiak misterio handirik ez dauka eta Iralarrainardeara joango bagina bezela jarraituko dugu. Kotxea Zegamako Hiruetxeta auzoako Buenavista baserriaren ondoan utziko dugu. Hemendik gora Iralarrainardeara doan ohiko bidea jarraituko dugu Iralarrainardea hasten den zabaluneraino. Iralarrainardearen sarrera gure ezkerrean utzi (igoerako norantzan) eta Sakonaundira iritsi aurreko pagadiaren erdian gutxi gora behera bien arteko kanalaren hasiera topatuko dugu, eroritako pago baten ondoan.
Hemendik gora kanala zuzen jarraitzea besterik ez da, tartean bi erresalte eskalatuz, lehenengoa erraza (2-3 metroetakoa eta II mailako zailtasuna izango duena) eta bigarrena kontu gehiagoarekin eskalatu beharrekoa (II-III zailtasunen artean egongo da). Dena den, bi erresalte hauek eskuinetik (igoerako norantzan) zailtasunik gabe ekidin daitezke.
Kanalaren amaieran zuhaitz berezi eta polit bat topatuko dugu. Zuhaitz honetatik gora doan ertza jarraitzen badugu, Iralarrainardearen azken metroekin bat egingo dugu. "Couloir" irteerara iristeko, Aitxuri mendiruntz (ipar-ekialderuntz) 200 metro inguruko zeharkaldi horizontal bat egin beharko duzue. Behin irteeran sartuta, amaierarte jarraitu besterik ez da egin behar. Irteerak 50 gradu inguruko pasarteren bat dauka, baina orokorrean erraz egiten da.
Irteeratik Aizkorriko gurutzera iristeko ertza jarraitzea da biderik errazena baina guk hertzaren ezkerrera, iparrera, pasa ginen goian zegoen haize gogorretik ihesi.
Jaisteko Aizkorriko gurutzea eta Aitxuri mendien arteko ertzaren iparretik zeharkaldia egin eta Sakonaundira zuzen jaistea da seguruena, hemendik behera jaitsi ondoren, igoerako bidearekin bat egiteko. Beste aukera bat Iralarrainardeatik jaistea izango litzateke, baina igotzen ari diren mendizaleei traba egiteko puntu asko ditugu.
Jarraitutako bidea, gorriz igoerakoa eta urdinez jaitsierakoa. Orlegiz, bigarren erresaltea ekiditeko egin daiteken zeharkalditxoa. Argazkia 2014ko abendukoa da.
Bideo honetan jarraitutako bide "animatua" ikusteko aukera izango duzue.
ERAMANDAKO MATERIALA
Irteera "azkar" eta arin honetarako, zailtasun handirik izango ez genuela jakinik, kranpoiak eta bi piolet bakarrik eraman genituen. Azkenean, elurraren egoera zela eta, nahiz eta pioletak erabili, ez genituen kranpoiak jantzi, nahiz eta bigarren erresaltean mesedegarri izan.
DESKRIBAPENA
07:55, Hiruetxeta (Buenavista baserria), 625 metro inguru. Oraindik erdi-ilunpean, edota egunsentiaren lehen argitasunarekin batera, trasteak prestatu, eta dagoeneko aparkaleku baten bila zebiltzan kotxeetatik "ihesi" oinez hasi ginen.
Ateratzeko prest.
Aizkorriko gurutzea eta Aitxuri mendiak Hiruetxetatik. Zein polita den dena zuri-zuri ikustea.
Beste batzuetan egin dugun moduan, Iralarraindardeara doan ohiko bidea jarraitu genuen. Jarraitutako bide honen deskribapen bat hemen irakurri dezakezue.
Pistan gora. Lehen metroetan elu gutxi topatu genuen arren...
...Metroak irabazi ahala elur kantitatea ere handitzen joan zen.
Oraingoan ere, ohiturari jarraituz, Iralarrainardearen hasieran dagoen zabalunera bide "berri" batetik igo ginen. Gaurkoan, pista jarraitu eta, izenik gabeko indikazio poste baten ondoan, pista utzi eta bide eroso eta ez hain aldapatsu batetik erraz eta azkarrago igo ginen, nahiz eta bide luzeagoa izan. Bide hau Aketegiko hego punta igo genuenean jaitsieran jarraitu genuen bide berbera izan zen.
Pista utzi genuen lekuan, izenik gabeko indikazio postea ikusi daiteke.
08:50, Iralarrainardearen azpiko zabalunea, 800 metro. Zerutik goxo-goxo eta poliki-poliki erortzen hasitako lehen elur malutekin batera zabalunera iritsi ginen. Ur pixkat juxtu-juxtuan edan, argazki pare bat egin eta aurrera jarraitu genuen.
Asier zabalunean. Argazkian hainbeste igo eta jaisten diren Iralarrainardea eta Sakonaundi ikusi daitezke.
Ni zabalunera iristen, atzean gure Txindoki maitea.
Iralarrainardearen sarrera gure ezkerrean (ibilbidearen norantzan) utzi eta Sakonaundira joango bagina bezela jarraitu genuen.
Zabalunetik aurrera egindako bidea.
Pagadian sartzear.
Pagadian sartu, eta gaurkoan ere elurra bere puntuan ez zegoela konturatu ginen. Pagadiaren barruko zeharkalditxoa lekuren batean edo bestean hanka belauneraino sartzen egin genuen. Pagadiaren erdia gutxi gora behera zeharkatu ondoren, gure ezkerrean kanalaren hasiera azaldu zen.
09:00, Kanalaren hasiera, 850 metro inguru. Kanal honen bila etorri ezkero erraza da topatzea, bestela, aurrera jarraitzea ohikoa da pagadiaren erdian kanal bat dagoela konturatu gabe.
Kanalaren hasiera.
Orain bai, motxilak kendu, maskuriak arindu, aurretik genuen aldapa ikusita erropa erantzi eta, ura ederki edan ondoren, txiste eta irrifar artean goruntz hasi ginen.
Lehen metroetan topatu genuen elurra nahiko bigun zegoen, eta tarteka, hanka zuloren batean ere sartu genuen elurretan belaunetik gora sartuz. Dena den, nahiz eta elurra biguna izan, elur-hautsa ez zenez, metroak, zailtasunak-zailtasun, uste baino azkarrago irabazi genituen.
Kanalaren lehen metroetan.
Lehenengo 50 metroen ondoren, geunden lekutik metro batzuetara irtengune bat ikusi genuen. Leku berean gure ezkerretik zetorren arrasto bat ere topatu genuen: "ze ondo orain behintzat hemendio gora arrastotik eroso igoko gea" esan nien atzeko biei.
Argazki honetan, amaieran irtengunea ikusi daiteke.
Arrasto zaharrak jarraitzea ematen duen erosotasunean metroak azkarrago egin genituen. Baina irtengunetik 15 metro ingurura, arrastoak zuzen jarraitu beharrean, irtengunea eskuinetik ekiditen zuela ikusi genuen. Irtengunea ustez zailtasunik ez zuela ikusita "Ze kristo!! Zuzen emangodiou!!" esan eta zuzen-zuzen irtengunearen azpira iritsi nintzen.
Argazki honetan irtengunea ikusi daiteke, gorriz Lekuk eta nik jarraitu genuen bidea eta urdinez Asierrek jarraitutakoa. Honaino jarraitu genuen arrastoa ezkerrera jotzen dugun lekuan eskuineruntz jo zuen zuzen-zuzen.
"Hemendik gora bazpare pioloetak ateatzen baditteu hobe" esan nien. Lekuk azpitik pioletak eskutan zituenez, irtenguneari berak emango ziola esan, erresaltearen azpian jarri eta di-da batean igo egin zuen.
Irtengunearen hasieran...
...Eta irtengunetik ateratzen.
Asier irtengunetik ateratzen.
Irtenguneak 2-3 metro izango ditu eta, guk topatu genuen egoeran behintzat, zailtasun handirik ez zuen. Irtengunearen gaineko belarra oso gogorra zegoenez, pioletak bertan sendo sartu eta besoekin indar pixkat egin ondoren erraz igo genuen.
Lehen irtengune honen ondoren honen jarraipenean beste irtengunetxo bat (zerbait esateagatik) topatu genuen, baina zailtasunik gabekoa. Tarte honetan elurraren azpian harria dago, beraz, suposatzen dut elur gutxiarekin guk topatu genuena baino "zailagoa" izango dela.
Asier eta Leku lehen irtengunea atzean utzi ondoren.
Hemendik gora kanalak 35-40 gradu inguruko maldarekin jarraitzen du. Tarte honetan, nahiz eta elurra biguna egon, behean baino "gogorragoa" topatu genuen igoera erosoago bihurtuz.
Lehen irtengunetik gora doan zatian.
Atzera begirada.
75-100 metro ingururen ondoren, harkaitz horma baten azpira iritsi ginen. "Pena soka ta eskaladako trastek ekarri ez izana, bestela zuzen emateik izango genuke" esan nion Asierri. "Ba bai" erantzun zidan "eztauke pinta txarrik".
Harkaitz-horma beste baterako utzita, honen eskuinean (igoeraren norantzan) dagoen pasabide hestu batetik jarraitu genuen.
Asier pasabide hestura iristen, ezkerrean harkaitz-horma ikusi daiteke.
Pasabide hestuan malda gogortu egin zen, gutxi gora behera 40-45 gradutaraino, baina erraz igo genuen.
Asier pasabidearen erdian.
Leku pasabidean sartu aurretik.
Pasabide hestuaren ondoren kanala zabaldu egiten da. Aukera ezberdinen aurrean, zuzen jarraitzea erabaki genuen bi aldeetan dauden hertzei kasu handirik eman gabe.
Pasabidetik atera ondoren kanala zabaltzen den lekuan. Gorriz, Asier eta biok jarraituko genuen bidea eta urdinez, Lekuk jarraitutakoa.
Parean genuen hormari begirik kendu gabe, punturik ahulena zein izango zen balioztatzen joan nintzen. Azkenean, horma zuzenean igotzeko biderik "errazena" zuzen jarraitzea zela pentsatu nuen, baina halere Asierri galdetu nion: "Zemuz ikustezu?", "Ba paretik igota eztu ematen hain zaile izangoenik" erantzun zidan.
Bitan pentsatu gabe horman gora hasi nintzen. "Joerr, hemen elurre bigunago dau" kexatu nintzen belaunetaraino sartu nintzenean. "Errexena zuhaitzen adarrei tiraka igotzea izangoa" erantzun zidan Asierrek. Esan eta izan, parean nuen zuhaitzaren adarrei tiraka eta pioletak enborretan katiatuz, metroak irabazten joan nintzen.
Hormaren eskaladaren hasieran.
Azkeneko zuhaitzaren enborran hankak jarri nituenean "ta oain zer?" pentsatu nuen. Pioleten laguntzarekin elur pixkat garbitu eta azpiko lur gogorrean sendo sartu nituen. Pioletetatik tira egin eta ongi heusten zutela ikusita konfidantzarekin goruntz jarraitu nuen.
Azken zuhaitzaren altueran.
Pioletek heusten zutela ikusi ondoren, goruntz konfidantzaz.
Hormaren azpitik beheruntz egindako argazkia.
Pioletek ongi heusten zutela ikusteak izugarrizko konfidantza eman zigun eta azken metroak elurra pixkat garbitu eta pioletak gogor sartuz egin genituen. Egia esan, irtengune hau kranpoirekin errazago igoko genuen, baina ez genituen faltan bota.
Irtenguneak osora 15-20 metro inguru izango ditu eta bertikal jartzen da, baina ez dut uste III mailako zailtasunera iritsiko denik. Gainera, eta hau izan zen gehien animatu gintuena, erorketa bat izan ezkero ez dugu uste min handirik hartzeko arriskua dagoenik. Dena den, honelako lekuetan konfidantza handirik ez badago, hormaren azpian dagoen zuhaitzan bilgunea egin daiteke eta irtengunea soka-luze batekin babestu.
Lekuk irtengunea eskuinetik (igoerako norantzan) ekidin zuen elur pala bat igoz. Dena den, elur pala honetan topatu zuen elurra oso biguna izan zen eta makina bat izerdi bota zuen igotzeko.
Asier eta biok irtenguneik ateratzen.
Irtengunetik atera eta 15 metro igo ondoren kanalaren amaierara iritsi ginen. Amaieran itsura bereziko zuhaitz bat topatu genuen.
Kanalaren amaieran dagoen zuhaitz berezia.
"Zemuzkoa erresaltea?" Galdetu zigun Lekuk. "Bueno, pena elurre baina orokorren ondo" erantzun zion Asierrek. "Ba nik kristonak pasa ditut zati hortan elurretan igeri" bukatu zuen Lekuk.
Zuhaitzaren ondoan atsedentxoa egin eta elurrra fundamentu gehiagoz hasten zela ikusita, motxiletatik euritarako txamarrak atera eta jantzi egin genituen.
Puntu honetan zuhaitzatik gora doan hertza jarraitu izan bagenu Iralarrainardearen azken zatira iritsiko ginen, baina gaurko helburua bestelakoa zenez, Aitxuri mendira joango bagina bezela zeharkaldi horizontal bat egiten hasi ginen.
Argazki honetan Aizkorriko gurutzea eta Iralarrainardearen azken zatia ikusi daiteke (borobil gorrian bi mendizale daude), baita Aitxuri mendia ere.
Leku eta Asier kanalaren amaieran dagoen zuhaitzaren ondoan zeharkaldiaren hasieran.
Argazki honetan "Couloir" irteeraino egin genuen zeharkaldia ikusi daiteke.
Zeharkaldiak zailtasun handirik ez du eta 40-45 gradu inguruko malda zeharkatuz egin genuen. Zati honetan elurra gogorra ez egotea eskertu genuen eta arrastoa ondo egiteko aukera eman zigun. Zeharkaldiak osora 200 metro inguru izango ditu.
Konturatzerako "Couloir" irteeraren sarrerara iritsi ginen.
"Buenooooo, pinta ona daukeeee" esan nien. "Ba bai" erantzun zidan Lekuk "ea goiko partea zemuz zeoken".
Bitan pentsatu gabe goruntz hasi ginen, 45 gradu inguruko malda igoz.
Lehen 40 metro inguruen ondoren "couloir"-ek ezkerrera jotzen du.
Asier eta Leku "couloir"-ek ezkerrera jotzen duen lekuan, azpian igotako kanalaren irteeran dagoen zuhaitza ikusi daiteke (borobilaren barruan).
Kanalaren irteeran dagoen zuhaitzetik (borobilduta) "Couloir" irteerara egindako bidea.
Ezkerreruntz igotzen hasi eta parean azaldu zena erabat txunditu gintuen. "Irteera elegantea benetan" esan genuen ia hiruok aho batez. Irteera tentetu eta pixkanaka hestutzen joaten zela ikusita ederki disfrutatuko genuela argi izan genuen.
Asier eta Leku "Couloir" irteeran.
Irteeraren hestuasuna hasten den lekuan malda gehiago tentetu zen, 50 gradu ingurura gutxi gora behera, baina elurra gogorra ez egoteak, gure hanketako bikien mesedetan, igoera erraztu zigun.
Hestuasunera iristen.
Gertuago...
Lehen pasabide hestu honen ondoren malda metro batzuetan jaitsi egiten da. Baina metro hauen ondoren irteera berriro hestutu, tentetu eta malda berriro 50 gradu ingurura igo zen.
Asier lehen pasabide hestuaren ondoren.
Lehenengo pasabide hestuaren sarreran.
Ni bigarren pasabidearen hasieran.
Leku paregabea eta igoera hau zer esanik ez.
"Couloir"-en irteeran.
"Couloir"-etik ateratzear nengoela goien izango genuen haizeaz konturatu nintzen eta irten eta berehala haizeak elurra leku guztietatik sartzen hasi zen. Kanalaren irteeratik metro batzuk egin eta Aizkorri eta Aitxuri mendien arteko hertzara atera ginen.
Leku eta Asier ertzara iristen.
Ertzan.
Ertzan metro batzuk egin ondoren, hertzaren ipar aurpegira pasatzeko aukera eman zigun lehen lekutik sartu ginen haizetik babesteko. "Ze ingoiau?" Galdetu zigun Lekuk "puntara igo edo hemendio behera jatsi?". "Ya ke hemen gare igual puntaño bagoatz hobe ez?" Galdetu zuen Asierrek "hola balkoiko irteera ikusiko deu". "Ni ere hemen eonda goraño jarraittuko nuke" esan nien. Haizeagatik babesteko eguzkitako betaurrekoak jarri eta Aizkorriko gailurretik banatzen gintuzten azken metroak egin genituen.
Argazki honetan, Aizkorriko gurutzearen gailurreraino jarraitutako bidea gorriz eta urdinez gailurrera iristeko biderik egokiena zeintzuk diren margotu ditut. Gaurkoan, haizearen indarragatik, bigarren aukera ezin izan genuen jarraitu.
10:45, Aizkorriko gurutzea, 1538 metro. Argazki pare bat egin eta beherunzko bidea hartu genuen.
Leku eta Asier Aizkorriko gurutzean.
Hiruok gailurrean.
Jaisteko igotako bidetik atzera egin eta igoeran hertzaren iparraldera pasa ginen lekura beheruntz zuzen egin genuen Sakonaundiren bila. Behin kanalean, osorik jaitsi eta berriro ere igoerako bidearekin bat egin ondoren 12:05tan kotxera itzuli ginen lau orduetako irteeraren ondoren.
Bukatzeko irteeraren bideo-erreporra uzten dizuet, espero dut gustuko izatea.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina