Traductor al catalá, galego, castellano, english traslator, traducteur française.
Ez da erraza eskalada-bide bat eskalatzeak sortzen dituen sentimenduen koktela hitzetan jartzea, eskalada honek erosotasun eremutik atera zaituenean batez ere. Zure urduritasun eta zalantzen gainetik beldurrari aurre egin diozu, beldurra txikitzea lortu duzu eta, amaigabea dirudien une ezeroso baten ondoren, bilgunera iristea lortu duzu, arnasestuka, bihotza ahotik irtetear dagoela. Onartu beharra daukat eskaladan beldurra gainditu eta jarritako helmugara iristea adinako sentsazio betegarri gutxi daudela; baina baita bizitzan ere. Egoera honek zure burua hobe ezagutzen laguntzen dizu, zure izatea garatzen, baita zure erosotasun eremua zabaltzen ere. Honegatik ez da harritzekoa beldur honen bila doazenak egotea. Baina beldur izatea ez zaio inori gustatzen.
Goiko paragrafoak ederki laburtzen du Eginoko "Goikua" sektoreko "izen ezezaguneko" bidearen lehen luzearen azken hogei metroetan bizi izan nuena. Bide hau izan zen "Goikua" sektoreko lehena, baita zailena ere, Iñaki Lerma eta Miguel Angel Morenok ireki zutena. Ireki zuteneko urtearen berririk ez dugu, ezta bidearen izenaren berririk ere, hortik "izen ezezagunekoa". 2024ko otsailaren 8an "Egino bizirik" plataformako kide diren Josema Berrocosok eta Naur Jungituk berrekipatu zuten, espit zaharrak paraboltekin ordezkatuz eta bidearen izpiritu originala errespetatuz. Aldaketa bakarra lehen bilgunearen kokalekuan egin zuten, baina honek ez du bidearen izpirituan edo zailtasunean eraginik izan.
Bide hau eskalatzearekin batera "Goikua" sektoreko bide guztiak eskalatzearen zirkulua ixtea lortu dugu. Sektore polita geratu dela esango nuke: bide guztiak estilo beretsukoak dira: 60 metro inguruko luzera, bi luzekoak eta uztaidun paraboltak dituzten bilgunekin, bertatik rappelatu ahal izateko. Eskalada motari dagokionez, harkaitz-plakak eta ur-tantadun plakak tartekatzen dira, azkeneko hauek nagusituz. IV+ eta V+ arteko zailtasuna duten bideez osatuta dago eta guztietan auto-babeserako materiala erabili beharko dugu. 60 metroko bi soka, Totem sorta, 10 express-zinta eta luzera ezberdineko zinta-uztai batzuekin nahikoa izango dugu bide guztiak eskalatu ahal izateko.
Goian azaldutako guztiak kontutan hartzen baditugu, “Goikua” goiz edo arratsalde pasa baterako osagai guztiak dituen sektorea izan daitekela esango genuke, 300 metrotik gorako eskalada gozagarriak eskaintzen baitu.
BIDEAREN DATU BATZUK
- Luzera: 60 metro.
- Luze kopurua: 2.
- Nork irekia: Miguel Angel Morenok eta Iñaki Lermak. 2024ko otsailaren 8an Josema Berrocosok eta Naur Jungituk berrekipatu zuten
- Zailtasuna: V+. Luzez-luze: 1ºL: V+ (35 m) eta 2ºL: IV+ (25 m).
- Orientazioa: Ekialdea.
- Ura: Lezeko aisialdi guneko iturrian.
- Hurbilketa: Lezetik Olano mendira doan ohiko bidea jarraituko dugu. Berakaitz pitzadura (kateak jarrita daude eskubanda moduan) eta artez osatutako basoa atzean utzi ondoren, harritza maldatsu bat igo eta zelaigune batera iritsiko gara. Olanora doan bideak eskuinera jotzen duen lekuan ezkerrera joko dugu (mugarri txiki bat dago bertan), mugarriak dituen bidexka batetik hormara zuzenduz. Kotxea uzten den lekutik bidearen oinera 25-30 minutu pasako ditugu.
- Jaitsiera: Bidea rappelatuz. 60 metroko bi sokekin bidea rappel bakarrean rappelatu daiteke.
- Eramandako materiala: 60 metroko bi soka, Totem sorta, 10 express-zinta eta luzera ezberdineko zinta-uztaiak harkaitz-zubi eta blokeetatik pasatu eta bilguneak muntatzeko.
- Eskalada-bidea eskalatzeko pasatako denbora: Berrogeita hamar minutu, lasai ibilita eta bidea bi luzetan eskalatuz.
BIDEAREN KROKISA
"Goikua" sektorean irekitako eskalada-bideak. "Izen ezezagunekoa" hirugarren zenbakiduna da.
Krokis zehatza.
DESKRIBAPENA
Neguak zarata handirik egin gabe alde egingo zuela uste genuenean, mendiak zuritu eta hiru astetan zehar euria ekarri zigun ia egunero, kalean arnasten hasiak geunden udaberri usaina aldenduz. Honegatik, hodeitza desegin eta zeruan eguzkia nagusituko zen lehen asteburua iristear zegoela iragarri zutenean, Ikerrek, Asierrek eta hiruok ez genuen bitan pentsatu ere egin Eginoko "Goikua" sektorera hurbiltzeko. Euriteen ondorioz "Bloke" eta "Langus" bideen egoera nolakoa zen ikusi nahi genuen bereziki. Harkaitz-eskaladan konfiantza berreskuratzen joateko lagunduko ziguten bi eskalada hauez gain, nire kasuan, "izen ezezaguneko" bidea ere eskalatzeak erakartzen ninduen.
Hormaren oinera iritsi ginenean Ikerrek tripetatik ongi ez zegoela esan zigun. Martxoa ospakizunez betetako hilabetea izaten da etxean, baita bazkari familiarrez betetakoa ere. Eta astebete lehenago jatetxe batean bazkaldutakoak eragin zigun beherakoaren oroimenak fresko zirauen oraindik gure gogo eta hesteetan.
Ikerrek eguzkia hartzeko postura erosoa hartzen zuen bitartean Asierrek eta biok behar genuen material guztia prestatu genuen.
- Zuk argazkik egin, bale?
- Bale - erantzun zigun begiak eguzkitako betaurrekoekin estali eta etzaten zen bitartean.
Ez genuen denbora luzea behar izan "Bloke" eta "Langus" eskalatzeko. Euriteek bi bideak oso garbi utzi zituztela iruditu zitzaigun, nahiz eta helduleku batzuetan belarra ernetzen hasi den.
- Baina belarrek eskalatzeko ez dute molestatzen - esan zidan Asierrek azkeneko rappel-a amaitu zuenean.
- Hala da.
Erlojuari begiratu eta oraindik bide bat gehiago eskalatzeko denbora genuela ikusi nuenean, Asierri "izen ezezaguneko" bidea eskalatzea proposatu nion. Berak dagoeneko eskalatuta zuen, luze bakarrean, "Bloke" lehen aldiz eskalatu genuen egun berean.
- Baina oaingon lehenengo luzeari nik emango diot, bale?
- Ondo - erantzun zidan.
Iker bitartean inguruan zebiltzan sugandilen moduan zegoen, harkaitzetatik eta eguzkitik iheska zetorren berotasun goxoaren eraginpean.
- Zuk argazkik egin, bale? - Esan nion bigarrenez, aurretik argazkirik egin ez zuela jakinda.
- Bale - erantzun zigun bigarrenez, begiak eguzkitako betaurrekoekin berriro ere estali eta etzanda jarraitzen zuen bitartean.
- Lehenengo luzea, 35 m, V+. Asierrek hormaren azpiko arteen artean leku eroso bat aurkitzen zuen bitartean metro pare bat gorago dagoen zulo batera igo nintzen. Zulo honetatik gora bidea ireki zutenek nondik jarraitu zuten ez dugu argi, harkaitz-plaka tentearen ezker ertzean dagoen kanaltxo belartsutik edo eskuin ertzean dagoen kanaltxo belartsutik. Josema Berrocosoren ustez igoera logikoena ezkerretik izango litzateken arren, badaezpada bi kanaltxoak garbitu zituzten. Hartzen dugun aukera edozein izanda ere, bietan harkaitz-zubiak aurkituko ditugu urrun dagoen lehen paraboltera iritsi aurretik auto-babestu ahal izateko. Lehen aldirako eskuineko kanaltxoaren aukera hartu nuen.
Metro pare bateko zeharkaldi horizontala egin (III) eta eskuineko kanaltxotik gertu mantenduz ez nuen zailtasun handirik izan urrun dagoen lehen parabolt honetara iristeko (IV). Ezkerreko aukera zertxobait zailagoa da (IV+) baina esan bezala ongi babestu daiteke.
Lehenengo paraboltaren parean.
Harkaitz-plakaren eskuin aldean dagoen ur-tantadun plaka txikiaren gainetik eskalatzen jarraituz ez nuen zailtasun handirik izan bigarren paraboltera ere iristeko (IV). Zati hau "Eskerrik asko Patxamama" bidea eskalatu nuenetik ezagutzen nuen, horregatik lasai nindoan, eskaladaz gozatzen.
Bigarren eta hirugarren parabolten arteko tartea luzea da; beno, oso luzea, 8-10 metro ingurukoa.
- Goien ikusten den zulo haundirarte errex igoko zea - esan zidan Asierrek bilgunetik, pentsatzen ari nintzena asmatuz.
Bigarren parabolta atzean utzi eta, hormaren erdian dagoen horma-hobi nabarmenera igo aurretik, bertan dagoen behatz bateko lodierako harkaitz-zubi txiki batetik zinta-uztai bat pasa nuen pasagunea babesteko.
- Bazpare eroitzen banaiz lurreaño ez iristeko, jejeje.
Horma-hobira igo, bertatik luzatzen den arrailtxo batetik igotzen jarraitu eta, gorputza luzatuz, hirugarren paraboltetik aseguratu nintzen (IV).
Horma-hobian. Nire eskuin oinaren ondoan muntatu nuen harkaitz-zubia ikusi daiteke.
Asier hirugarren paraboltaren parean. Argazkia otsailekoa da.
- Netzako zailena oain dator - esan zidan Asierrek -, goterara pasatzeko egin behar den trabesin.
- Ea ba!!!!
Paraboltak ematen duen segurtasuna ezkerrean utzirik, hormak dituen zimur txikietan oinak jarri eta, hauetan konfiantza osoa jarriz, pixkanaka eskuin aldera mugitu nintzen ur-tantadun plaka nabarmenera igo nintzen arte (V).
Asier zeharkaldi horizontala egin ondoren. Argazkia otsailekoa da.
Hemendik gora, erritual bat izango balitz bezala, hormari zentimetro batzuk irabazten nizkion bakoitzean eskuak magnesio-poltsan hautseztatzen nituen, konfiantza osoa jarriz hauts magiko horiek eskuak lehorrak mantentzeko duten efektuan. Ez nindoan eroso, baina ezta ikaratuta ere. Azpitik ikusita parabolten arteko tartea nahikoa dela dirudien arren urrun ikusten nituen, urrunegi. Egoera horietan, nire arreta osoa arnasketa lasai mantentzen jartzen saiatzen naiz, arnasketa kontrolatzea lortzen badut burua lasaitu egingo zaidala dakidalako. Arnasa sakon egin, zentimetro batzuk irabazi, eskuak hautseztatu; arnasa sakon egin, zentimetro batzuk irabazi, eskuak hautseztatu. Modu honetan, bosgarren paraboltera iritsi arte ez nuen arnasa lasai hartu (V+). Ur-tantadun plaketako eskalada ez da nire gogokoena, eta plaka tentea bada zer esanik ez, baina eskaladan hobetu nahi bada erosotasun eremutik atera behar da ezinbestean.
Bosgarren paraboltetik gora aldiz, horma zertxobait etzaten dela iruditu zitzaidan metroak errazago irabazteko aukera emanez (V).
Asier zazpigarren paraboltaren parean, luzeko azkenekoa.
Azkeneko paraboltera iritsitakoan, ur-tantadun plaka utzi eta bere eskuinetik eskalatzen jarraitu nuen helduleku honeko plaka batetik (V).
Zein zoriontsu jarri nintzen bilgunetik zintzilikatu nintzenean:
- Reunionnnnnnn!!!!
Reunionnnnnnnn!!!!!
- Lasai ikusi zaitut!!! – Oihukatu izan Ikerrek Asier eskalatzen hasi zenean.
- Buenooooo – erantzun nion -. Asko estutu det baña uste nuna baño gutxigo.
Asier horma-hobiaren parean.
Ikerrekin hitz egiten nuen bitartean Asierrek metroak lasaitasun osoz eskalatzen zihoan, ez dakit soka gainetik zuelako, ez dakit luzea eskalatzen zuen bigarren aldia zelako edo erraz zihoalako. Ni aldiz, endorfinek eragindako efektuaren eraginpean nengoen, zoriontsu, tuntun aurpegiarekin, hitz-jarioa itxi gabe.
Ur-tantadun plakara igotzen.
- Ondo eskalau dezu, ez? – Bota zidan bilgunera iritsi zenean.
- Uste nuna baño hobe egie esan, baña ondo estutu det, jejeje.
- Oaingoa askoz errexagoa da – erantzun zidan zintzilik nuen materiala hartzen zidan bitartean.
Lehen bilgunera iristen.
- Bigarren luzea, 25 metro, IV+. Lehenengo parabolta bilgunearen eskuinean dago, urrun xamar hau ere. Baina Asierrek ez zuen zailtasun handirik izan eskuin aldera zeharkaldi erdi-horizontal bat egin eta bertaraino igotzeko (IV+).
Lehenengo paraboltaren parean.
Paraboltak babesten duen harkaitz-plaka inklinatua eskalatu ondoren (IV+), zuhaixka bat ezkerrean utzi zuen, horma etzaten den tarte batera iritsiz. Puntu honetan zegoen lehen bilgune ofiziala, zinta zahar batez osatua, Josemak eta Naurrek bidea berrekipatu baino lehen. Berrekipazioa amaitu zutenean bilgunea jaistea erabaki zuten, zinta zaharra jarrita zegoen harkaitz-plaka hutsa eta ahula zegoela iruditu zitzaielako. Erabaki zuzena inongo zalantzarik gabe.
Asier gutxi gora behera lehen bilgunea zegoen lekuan.
Metro batzuetan ezker aldera mugitu ondoren (II+/III-) horma berriro ere tentetzen da, baita harkaitz-plaka trinko batean bihurtu ere. Gainetik zuen bigarren (eta azken) parabolta erreferentzi bezala hartuz, Asier helduleku onak dituen harkaitz-plaka hau eskalatzen hasi (III+) eta, ezkerrean duen ur-tanta sakoneko ur-tantadun plakatxora pasatuz, ez zuen zailtasun handirik izan parabolt honetara iristeko (IV+).
Bigarren paraboltaren parean.
Argazki honetan bigarren paraboltera arteko tartea ikusi daiteke.
- Nola dijo? – Oihukatu nion.
- Ondo – erantzun zidan -. Disfrutatzen.
Bigarren paraboltaren kokalekua gertuago.
Parabolta atzean utzita zuzen jarraitu zuen eskalatzen, harkaitz-bloke erraldoi baten oinean muntatuta dagoen harkaitz-zubi batera iritsi zen arte (IV). Dagoeneko bistan zuen bigarren bilgunea, “Eskerrik asko Patxamama” bidearekin partekatzen dena. Bertara iristeko, arnasketari eutsi eta harkaitz-bloke erraldoitik ahalik eta tira gutxiena eginez ezkerretik inguratu zuen, harkaitz-plaka inklinatu bat ezker aldera zeharkatzeko (IV+).
Bilgunea iritsi aurretik muntatuta utzi duten harkaitz-zubia.
- Reunio originala hor goien daula esango nuke – esan zidan bilgunera iritsi nintzenean.
Bigarren bilgunetik 3-4 metro gorago, harkaitz-zubi batean denborak zahartu eta gogortutako kolorerik gabeko zinta batek bide honen azken bilgunea izan zena adierazten zuen. Bertaraino igo eta zinta zaharrari argazki bat egiteko aprobetxatu nuen.
Garai batean bigarren bilgune ofiziala izan zena.
- Ostras, ze bide ona.
- Bai, ederra da – erantzun zidan.
- Ea Ikerrek goiko zati hontako argazkik egin dizkigun.
Baina “Eskerrik asko Patxamama” bidetik rappelatzen nuen bitartean Ikerrek etzanda jarraitzen zuela ikusi nuen. Tripak ongi ez daudenean ezin da gehiago eskatu, honaino igotzearekin nahikoa egin zuen.
Egun batzuk beranduago, kronika hau prestatzen hasi nintzenean mezu bat jaso nuen. Bidaltzaileak "Luca" eskalatu zuela kontatzen zidan mezuan, bide honen atzean dagoen istorioak erakarrita. Pozez betea, bidea asko gustatu zitzaiola amaitzen zuen, eskerrak ematearekin batera. Hunkituta, bihotzez eskerrak eman nizkion.
Mezuak eguna alaitu zidan, baita zer pentsatua eman ere. Askotan gutxien espero ditudan gauza txikiak dira zoriontsuen egiten nautenak: bikotearen muxu bat, begirada bat, irribarre bat, lagun arteko solasaldi bat, begien aurrean egunsenti edo ilunabar bat, gailur bat, eskalada bat, ezezagun baten mezu positibo bat, telefono dei bat, aterpe bat, hozgailuan janaria, iturrian ura, armairuan arropa garbia. Gauza hauetako asko ohikoak bihurtu ditudan gauzak dira, automatikoak, egunerokotasuneko beste gauza askoren artean ezkutatuz. Beharbada nire zoriontasunean duten garrantziaz ahaztu naiz; une batez, laburra bada ere, galtzen ditudan arte. Orduan konturatzen naiz duten garrantziaz, orduan begiak irekitzen zaizkit eta ikusten dut zein zorionekoa naizen. "Askok beren bizitza zure bizitzako egunik txarrena bezala izatea nahiko lukete" irakurri nuen behin. Ezin ninteke gehiago ados egon.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina