MURUMENDI (864 metro) ORDIZIATIK

Uztailaren 30ean eskalada istripua izan nuenetik mendira igo gabe nengoen. Bueeeno, abuztuan familia osoa Teide mendira igo ginen teleferiko batez lagundua, baina tira, ez dakit UIAA-koek mendi igoera bezela kontatuko duten je,je,je.

Ia hilabeteko errehabilitazioaren ondoren, aspaldi nebilen oinez bueltatxo bat emateko gogokin sorbaldak nola erantzungo zuen ikusteko. Lehen test honetarako etxetik Murumendi mendira igotzea pentsatu nuen. Zergatik?  Bideak zailtasun gutxi daukalako, ia denbora osoan pista edo bide zabaletatik doalako eta batez ere sorbalda asko nekatu edo okerren bat izanez gero, norbait bila etortzekotan, oso gora arte kotxez igo daitekelako. Arrazoi hauek guztiagatik, mendi hau haurrekin igotzeko ere aproposa izan daiteke.

Lehen test honetarako nire ondoan fisioterapeuta profesional eta kontrastatuak izango nituen: Josu, Iker eta Mikel. Hala ere, badaezpada poltsikoan zapi bat eraman nuen sorbalda nekatuz gero "kabestrillo" bat egiteko.

GURE BIDEA

Murumendi mendira bide eta herri ezberdinetatik igo daiteke. Guk aukeratutako bidea Ordiziako herri erditik hasten da eta PR-GI 53 bidea jarraitzen du denbora osoan. Bide honen deskribapen on bat, mapa eta guzti, hemen topatu daiteke. Nire deskribapenerako hemen azaltzen diren puntuak jarraituko ditut denborak alderatu ahal izateko.

Ordizitik Murumendira jarraitutako bidea. Erreporrean azalduko diren puntu adierazgarrienak markatu ditut. Errepor honetan lehen aldiz berdez markatu dudan PR-GI 53 bidea jarraitu genuen, baina normalean gorriz markatutako bidea jarraitzen dugu (bide hau nondik doan ikusten den erreporra irakurtzeko hemen klik egin). PR-GI 54 bidea berdez azaltzen den bigarren zatia ez dugu sekula jarraitzen bide gorria jarraitzen dugularik.


DESKRIBAPENA

9:15, Garagartza plaza, Ordizia, 170 metro. "Mikel?" nik, "etxera jun da ardo botilla ta jateko zeozerren bila" Ikerrek. "Joer, ba guk ere zeozer eraman beharko deu" erantzun nion. Honela, motxila eramaten ez nuen bakarra izanda (uste dut nire bizitza osoan mendira motxila eraman ez dudan lehen aldia dela), garajera joan eta JosebaInsausti ordiziar artzainaren gazta erdi bikain bat hartu hamaiketarako.

Josu eta Iker gelditutako lekura ailegatzen.


Mikel ailegatu zenean bere motxilan gazta sartu eta martxan jarri ginen. Ordiziatik gora zahar egoitzara doan bidea jarraitu genuen. Bidea jarraitzeko arazo handirik ez dago Garagartza plazan Ordiziako San Jose zahar egoitzara igotzeko markatzen duen seinalea dago eta.

Garagartza plaza eta hemendik gora jarraitu beharreko bidea. Zahar egoitzara joateko seinalea borobildu dut. Dena den, pareko etxearen eskuinetik gora doan bidetik ere joan daiteke, bi bideek Arramendin bat egiten dute eta.


Lehen metroetan...


Malda tentea da eta lehen 200 metro ingururen ondoren zahar egoitz parera ailegatuko gara.


Bost minutu ibili eta gero, eta errepidea utzi gabe, Potxo baserrira iritxiko gara.


"Zuek Potxoko astoa ezagutzen al dezue?" Josuk, "Eh??" guk. Beti esan izan da "estás más salido que la burra de Potxo" esan zigun Josuk. "Joño, ba guk ia goizero etxetik asto bat aitzen deu, ez da ba hemengoa izango" erantzun nion.·

Potxo baserritik gora errepidea aldatu eta zementuzkoa bihurtzen da zati batean, baina hala era gogortasunak ez du behera egiten. Hemen lehen aldiz Usurbe mendia ikusiko dugu.


Hemendik gora gure mendiaren bistak izugarriak dira.


Gure mendia gertuago...


...eta oso gertu, ainsss!!!!! Zer polita den.


Ordiziatik atera eta gutxi gora behera hamar minutuetara Areta baserrira ailegatuko gara.


"Ez al gea konfiantza handikin hasi?" galdetu zuen Mikelek. "Nik ere berdiñe ai nintzen pentsatzen, fuertegi hasi ez ote gean" Ikerrek. "Klaroo, Josuk egunero kirola itten dunez, earki dijo lasai asko" erantzun zuen.

9:30, Arantzegi txiki eta Arantzegi baserriak, 326 metro. Erritmoa zertxobait jaitsi ondoren Arantzegi txiki eta Arantzegi baserrietara ailegatu ginen. Hemen bi baserri topatuko ditugu, eskuinekoa (igoeraren zentzuan) Arantzegi eta ezkerrekoa Arantzegi txiki. Hemendik aurrera bideak metrogutxi batzuetan atsedentxo bat emango digu, baina berehala tentetuko da metro batzuetan.

Arantzegi baserrietan, ezkerrekoa Arantzegitxiki eta eskuinekoa Arantzegi.


Arantzegi baserriak atzean utzi eta 200 metro inguru igo ondoren eskuinera doan 90 graduetako bihurgune bat topatuko dugu. Bihurgune honetan errepidea utzi eta pista batean sartuko gara, orain arte bezela, PR markak jarraituz.

Errepidea uzteko prest.


Pista hau 8-10 minutu inguru jarraituko dugu bidegurutze batera ailegatu arte. Bidegurutze honetan eskuinera ateratzen den bidexka hestua hartuko dugu. Dena den, nahiz eta bidexka hau hestua izan, bidegurutzea ongi markatua dago.

"Ni ez naiz ba sekula hemendio illo" Ikerrek. "No jodas" Josuk, "ba kuadrillakok urtero bitan illotzen gea hemendio, Ajuriaren omenaldin ta abendun hogeitamaikan".

Bidexka hartuko dugun bidegurutzean, ikusten denez, PR markak agerikoak dira.


Bidexka hau da ibilbide osoan topatuko dugun zatirik hestuena eta puntu askotan banaka pasako gara.

7-8 bat minuturen ondoren langa batekin itxita dagoen pista batera ailegatuko gara. Pista hau harri eta teilaz "asfaltatua" dago.

Iker pistara ateratzen...


...eta pistara atera ondoren. Pista ixten duen langa ikusi daiteke, baita bidexka nondik datorren ere.


Guretzat erabat ezezaguna den mendi honen begiradapean murgilduko gara ia denbora osoan.


Pistan gora.


10:00, Idoiaga baserriak, 615 metro. Ordiziatik atera eta 45 minutu ingurura "Ioia"-ra (guk ezagutzen dugun bezela) ailegatuko gara.

Idoiagan, honaino kotxez igo daiteke.


Ioian dauden bi baserrietara kotxez igo daiteke Itsasondo herritik gora doan ondo asfaltaturiko bide batetik, modu honetan ia bidearen desnibelaren erdia kenduko dugularik. Bi baserrien artean informazio panel bat duen putzu bat topatuko dugu.

"Hemen ez al da Pedro bizi?" Ikerrek, "bai, goiko baserrin bizi da" nik. "Normalen Tibet-eko banderak leihotan jarrita izaten dittu" Josuk "ez badare, etxen eongo eztenaren señale".

Mikel panela irakurtzen. Hemendik gora bidea gutxi gora behera nondik doan markatu dut. Pedro Garcia ordiziar himalayista handia bizi den baserriaren zati bat ikusi daiteke.


Ioiatik gora bidea berriro ere hestutu egiten da, baina bidea gozo-gozo doa pinudi baten erditik. Bidexka hau gutxi gora behera hamar minutu jarraitu ondoren zabalgune batera ailegatuko gara, bertan indikazio poste bat topatuko dugularik. Hemendik aurrera pista bat jarraituko dugu.

"Murumendi, 3100 metro, oaindio 3 kilometro falta die?" Mikelek. "Bai, baña zallena kendu deu" Josuk. "A ber egie den" Mikelen erantzuna.

Pinudiaren erdian.


Zabalgunean dagoen indikazio postea.


Zabalgunean. Hemendik aurrera jarraitu beharreko pista markatu dut.


Pistan topatuko dugun lehen maldatxo baten ondoren, gozo-gozo ibiliko gara. Argazkian, ezkerrean Usurbe mendia (gurutze eta antenaduna) ikusi daiteke.


Esan bezela, pista honetan maldak dexente egiten du behera eta atseden gune bezela hartu daiteke. Gainera pista honetatik gora goazela Murumendi mendia ikusiko dugu lehen aldiz.

"Zemuz zoaz?" Josuk, "oaingoz nahiko ondo, ea goraño allatzen gean" erantzun nion.

Murumendi lehen aldiz gure begiradapean.


Pista honek duen gauza txarra, ia urte osoan izaten den lokatz pila da, neguan zikin xamar amaituko dugularik.


Pista honetan 15-20 minutu ibili ondoren, 715 metroetara gutxi gora behera bidegurutze batera ailegatuko gara. Bide gurutze honetan eskuinera PR markek jarraitzen dute eta hau da guk jarraituko dugun bidea. Dena den, pista jarraituko bagenu ere Murumendira ailegatuko gara. Bigarren aukera hau da "Rutas por Gipuzkoa"-ren deskribapenak deskribatzen du.

Guk hartutako bidegurutze honetan metro batzuk ibili ondoren, ezkerrera bidexka bat irteten da. Bidexka honek Itsasondo herriaren muga jarraitzen du eta bertan mugarri zahar batzuk topatu daitezke, hauetatik bereziena Ordizia, Itsasondo eta Beasain herrien arteko muga markatzen duena. Mugarri hauek "topatu" genituen erreporra irakurtzeko hemen klik egin. Informazio honen berri Xanti Mendizabal ordiziarrak eman zidan. Milesker!!!

Pista uzteko prest. Murumendira doan "bide originala" hemendik gora doa.


Bidegurutze hau hartu ondoren pinudi baten erditik doan bidexka bat jarraituko dugu. Baso hau oso laiotza da eta hemen ere lokazti baten erdian murgiltzeko arriskuan izaten gara  ia urte osoan.

Bidexkak eskeitzen duen zabalgune batean. Hemen Murumendi mendia garbi-garbi bigarren aldiz ikusiko dugu.


10:40 aldera Murumendi bigarren aldiz ikusiko dugun zabalgune bat pasa ondoren berriro ere pinudi batean sartu ginen. Pinudi honetara hiru bide ailegatzen dira: Guk jarraitutako bidexka, bidexka hartu dugunean utzi dugun pista eta Beasaingo Garin auzotik datorren bidea.

Hemendik aurrera, orain arte bezela, pinuetan dauden PR markak jarraituko ditugu.

Pinudiaren erdian lehen utzi dugun pista zeharkatu ondoren.


PR markei jarraituz pinuditik ateratzen.


10:45, Arrapaitz iturria, 770 metro. Pinudia utzi eta 250-300 metro ingurura "Ordiziako mendizaleak" elkarteko mendizaleek konpondutako Arrapaitz iturrira ailegatuko gara. Iturria atzean utzi eta 150 metro ingurura pinudi itxi eta berezi batera ailegatuko gara. Pinudi honetan beste indikazio poste bat topatuko dugu, 780 metro ingurura.

Pinudi berezi eta ilunera ailegatzen.


Indikazio postea atzean utzi ondoren, 780 metro inguru. Postea dagoen lekuan bidegurutze bat dago, Murumendi edo Mandubiko gainara joateko.


Indikazio postea atzean utzi ondoren Murumendiruntz jarraituko dugu. Bidea ere metro batzuetan hestutu, metalezko ate bat pasa eta hemendik aurrera, zelai batetik gora Murumendiko gailurrera ailegatuko gara.

"Benga mutillek azken txanpa!!!" esan genuen arnas sendoen artean.

Metalezko atea atzean utzi ondoren.


Aupa Mikel, azken esfortzua, tontorra bertan dago eta!!!!!


10:50, Murumendi, 864 metro. Azken maldatxoan hauspoa eta iztarrak ederki berotu ondoren gailurrera ailegatu ginen. Niretzat momentu berezia izan zen, bi hilabete pasatxo mendia zapaldu gabe egon ondoren berriro ere mendiak ematen duen zirrara hori sentitu nuelako, honegatik Piriniotako edozein mendiren gailurrean izango banintz bezela ospatu nuen.

"Zemuz?" Josuk "Oain de puta madre" erantzun nion.

Murumendiko gailurrean, besteak beste koadrilako Ander lagunaren aita Fernandoren oroitarri bat dago jarria. Fernando, beste bi mendizaleekin batera, Vignemale mendi handiaren ipar aurpegian eskalatzen ari zela istripua izan eta bertan betirako gelditu ziren. Murumendira igotzen naizen bakoitzean oroitarri honetan mendizale hauek merezi duten errespetua eskeintzen dut.

Murumendi, 864 metro.


Talde argazkia atera ondoren, euskaldun petoak bezela, hamaiketakoaren ordua ailegatu zen. Gailurrean zegoen haizetea kontutan izanda, koadrilako Iñigori oroitarria jarri genion lekuaren babesera joan ginen.

"Hau bai earraaa!!!" Josuk, "egie esan hau da oaingoz eguneko onena" erantzun nion. "Bengaa rollo gutxigo ta egurre gazta ta ardoari" Mikelek. 

Hamaiketakoaren momentua, euskaldunentzat momentu sakratua.


Hamaiketakoan eta euskaldun onak bezela kotilleoan ere ordu erdiz gutxienez egon, urdaila ederki berotu eta mingainari ondo eman eta irrifar askoren ondoren, haizea hezurrak hozten hasi zenean, berriro ere etxera itzuli ginen.

Etxera ailegatzerako sorbalda zertxobait "kargatuta" nuen, baina karga horren gainetik berriro ere mendian izatearen sentsazioak gailendu ziren. Jaisterakoan Txindokiri behin eta berriz aritu ginen begira, baina sorbalda oraindik dagoen bezela ez naiz bertara igotzera ausartzen, anaiak esaten duen bezela "no te vengas arriba a ver si la vas a liar" je,je,je.

Gure mendiaren azken argazkitxoa, ea noiz bueltatzen naizen!!!!!.


MURUMENDIRA BESTE IGOERA BATZUK

- Murumendi eta Usurbe Ordiziatik.
- Murumendi koadrilarekin, 2012/12/31.
- Murumendi kadrilarekin,  2013/12/31.